cze 6, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Najświętsze Serce Jezusa – Uroczystość
Ewangelia – Jan 19:31-37
Dziś obchodzimy uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to szczególne nabożeństwo do Jezusa w Jego ludzkiej naturze, w szczególności odnoszące się do serca jako siedziby uczuć. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa wypływa z ogromnej miłości do niezmierzonej miłości Jezusa do nas. I w tej miłości jest coś wyjątkowego. To Bóg nas kocha, ale także ludzkim sercem. Ma siłę boskiej miłości i ciepło ludzkiej miłości. Ma w sobie przebaczenie boskiej miłości i czułość ludzkiej miłości. Ta miłość przewyższa każdą inną miłość. Sięga głęboko w tajemnicę zbawienia. W pierwszym czytaniu czytamy, jak rozwijała się ta miłość: „jako dziecko kochałem go, wołałem mego syna, sam uczyłem go chodzić, brałem go w ramiona… Prowadziłem ich na sznurkach dobroci, na sznurkach miłości”. Paweł mówi, że tylko wtedy, gdy Chrystus żyje w naszych sercach przez wiarę, zasadzony w miłości i zbudowany z miłości, będziemy mieli siłę, by „ogarnąć szerokość i długość, wysokość i głębokość, aż gdy poznacie miłość Chrystusa, która przewyższa wszelkie poznanie, zostaniecie napełnieni całą Pełnią Bożą”. W Ewangelii wg św. Łukasza miłość ta wypłynęła z przebitego boku Jezusa. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa jest poświęceniem się temu Sercu, jest zanurzeniem się w tym Sercu, jest zniknięciem w tym Sercu.
cze 6, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 9. tygodnia czasu zwykłego
Święty Norbert, biskup
Ewangelia – Mk 12, 28-34
„Jezus, widząc, jak mądrze mówił, rzekł: »Niedaleko jesteś od królestwa Bożego«”. Jest duża różnica między byciem blisko królestwa Bożego a byciem w królestwie Bożym. Kiedy trzymasz się norm i postępujesz zgodnie z nimi, jesteś blisko królestwa Bożego. Kiedy wykraczasz poza normy, aby kochać innych, stajesz się częścią Królestwa Bożego. To zupełnie co innego. Kiedy wszystkie przykazania są przestrzegane jako normy, jesteś blisko rzeczywistości królestwa Bożego. Ale kiedy używasz każdego przykazania jako sposobu kochania Boga i bliźniego, ma to inny sposób na życie i urzeczywistnianie. Często lubimy trzymać się blisko przykazań, ale nie lubimy używać ich do kochania innych. To jest wyzwanie, które stawia przed nami dzisiejsza Ewangelia. Każda norma czy przykazanie, którym się kierujemy, musi pomagać nam kochać Boga i bliźniego. Zastanówmy się: Czy jesteśmy posłuszni przykazaniom, ponieważ chcemy kochać Boga i kochać innych?
cze 5, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Bonifacy, biskup, męczennik
Środa 9. tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Jana 10:11-16
Obchodzimy święto św. Bonifacego, który był wielkim misjonarzem i duszpasterzem w obecnych Niemczech. Czytanie tego wspomnienia przypomina o Dobrym Pasterzu, którym jest Jezus Chrystus. On jest Dobrym Pasterzem, ponieważ zna swoje owce. Jesteśmy Jego owcami, znamy Go jako Dobrego Pasterza. To bardzo ważne, aby rozpoznać Dobrego Pasterza. Ponieważ On oddał za nas swoje życie. Poświęcił swoje życie, aby nas zbawić. Miłość tego Pasterza nie może być porównywana z innymi. Ponieważ inni, którym ufamy, uciekną, gdy pojawi się niebezpieczeństwo. Nie można ich dosięgnąć, gdy pojawią się trudności. Ale Jezus, nasz Dobry Pasterz, nie ucieknie, ponieważ nie ma nic ważniejszego od nas. Inni uciekają lub nie pojawiają się, gdy mamy kłopoty, ponieważ udają pasterzy dla własnych egoistycznych interesów. Dobry Pasterz jest bezinteresowny. On oddaje za nas swoje życie. Zastanówmy się: Na ile rozpoznaję obecność Dobrego Pasterza w moim życiu?
cze 4, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 9 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Marka 12:13-17
„Przejrzawszy obłudę ich, rzekł im: Czemu zastawiacie na mnie tę pułapkę?”. Jezus widzi obłudę. Dlaczego więc jesteśmy obłudni? Przez naszą hipokryzję próbujemy zastawić pułapkę na Jezusa. Potrzebujemy hipokryzji, ponieważ nie chcemy podążać za tym, czego pragniemy. Faryzeusze przyszli i przemówili do Jezusa: „Mistrzu, wiemy, że jesteś człowiekiem uczciwym, że nikogo się nie boisz, bo ranga człowieka nic dla ciebie nie znaczy, i że uczciwie nauczasz drogi Bożej”. Faryzeusze i Herodianie podchodzą do Jezusa z pochlebstwem, uznając Jego uczciwość i bezstronność. Jednak ich prawdziwym zamiarem jest złapanie Go w pułapkę. Ta hipokryzja ujawnia się w ich działaniach i słowach, które nie są zgodne z ich prawdziwymi motywami. Jezus dostrzega ich udawanie. Bezpośrednio obnaża ich hipokryzję, ukazując swoją mądrość i zrozumienie ludzkiej natury. Podkreśla to zdolność Jezusa do rozpoznawania prawdziwych intencji ludzi, kontrastujących z ich zewnętrznym zachowaniem. Fragment ten wzywa nas do zbadania własnego życia pod kątem jakichkolwiek śladów hipokryzji. Czy są obszary, w których nasze działania nie pasują do naszego uczniostwa? Jest to zaproszenie do dążenia do zgodności między naszym uczniostwem a naszym zachowaniem. Wiąże się to z przyznaniem się do błędów, dążeniem do rozwoju i upewnieniem się, że nasze zewnętrzne działania są prawdziwym odzwierciedleniem naszego uczniostwa. Zastanówmy się: Czy w naszym uczniostwie są ślady hipokryzji?
cze 3, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Święci Karol Lwanga i jego towarzysze, męczennicy
Ewangelia – Mateusza 5:1-12
Dziś obchodzimy święto wielkich afrykańskich męczenników z Ugandy, którzy zostali spaleni żywcem w grupie po torturach przez ugandyjskiego króla Mwangę. Charles Lwanga i jego dwudziestu jeden towarzyszy (najmłodszy, Kizito, miał zaledwie 13 lat) zostali straceni za to, że byli chrześcijanami, że skarcili króla za jego rozpustę i zamordowanie anglikańskiego misjonarza, że „modlili się z książki” i że nie pozwolili się rytualnie sodomizować przez króla. A lekturą proponowaną przez Kościół są Błogosławieństwa. Błogosławieństwa są wzorem naszego działania i naszego bycia. To, co robimy, musi być zgodne z Błogosławieństwami, zarówno nasze działanie, jak i nasza reakcja. Co więcej, nasza istota musi być wzorowana na Błogosławieństwach. Jest to wyzwanie, ponieważ zawsze jesteśmy kuszeni, by być z prześladowcą, a nie z prześladowanym. Kiedy żyjemy Błogosławieństwami, nasze ego, standardy społeczne i zewnętrzne naciski będą nas prześladować, abyśmy porzucili nasze świadectwo o Jezusie. Ale nie możemy się poddawać. Święty Karol Lwanga i jego towarzysze są dla nas wzorem. Zastanówmy się: Ile jestem gotów wycierpieć za bycie Błogosławionym?
