lip 15, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Bonawentura, biskup, doktor Koscioła
Wtorek 15. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie Wj 2:1-15
W dzisiejszym czytaniu jesteśmy świadkami tajemniczych i często paradoksalnych dróg Boga, który powołuje Mojżesza, aby stał się częścią Jego boskiego planu wyzwolenia, najpierw ratując go za pośrednictwem samego domu, który starał się uciskać jego lud. Córka faraona staje się narzędziem Bożej opatrzności, ujawniając, że nawet najbardziej nieprawdopodobne okoliczności mogą służyć Jego celom. Ten moment w życiu Mojżesza przypomina nam, że Boże plany nie są ograniczone ludzką logiką czy strukturami władzy; On działa poprzez nie, ponad nimi i często w zaskakujący sposób. Tak jak Mojżesz został zachowany i przygotowany poprzez ukrytą i nieprawdopodobną ścieżkę, tak i nasze życie może nieść w sobie boskie powołanie, które rozwija się nawet poprzez wydarzenia, których jeszcze nie rozumiemy. W święto świętego Bonawentury, człowieka o głębokiej wnikliwości i pokornej wierze, przypomina nam się, abyśmy ufali ukrytemu działaniu łaski. Bóg widzi ponad naszymi lękami i ograniczeniami i jest w stanie wydobyć piękno, cel i powołanie z najbardziej nieoczekiwanych miejsc. Zastanówmy się: Czy jestem otwarty na rozpoznanie Bożej ręki w nieoczekiwanych lub nieprawdopodobnych częściach mojego życia, ufając, że może On użyć ich, aby przygotować mnie do większego celu?
Don Giorgio
lip 14, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 15. tygodnia okresu zwykłego Święty Kamil z Lellis, kapłan Pierwsze czytanie z Księgi Wyjścia 1, 8-14.22 Dzisiejsze czytanie z Księgi Wyjścia przypomina nam, jak szybko może zaniknąć bezpieczeństwo płynące z ziemskiej łaski. Józef, niegdyś czczony w Egipcie, został zapomniany, a wraz z nim jego lud popadł w niewolę pod rządami nowego króla, który „nic nie wiedział o Józefie”. Ta zmiana losu świadczy o kruchości zależności od zewnętrznych okoliczności, pozycji, uznania lub ludzkiej aprobaty dla naszego pokoju i tożsamości. Prędzej czy później sytuacje się zmieniają, ludzie zapominają, a to, co kiedyś wydawało się stabilne, zaczyna się rozpadać. Ale w kontraście do zmiennych mocy świata stoi stałość Boga, który nigdy nie zapomina o swoim ludzie i którego obietnice pozostają niezmienne w każdym czasie. Życie świętego Kamila z Lellis, który odnalazł swoje powołanie wśród chorych i opuszczonych, odzwierciedla tę samą prawdę: tylko w Bogu możemy pokładać naszą całkowitą ufność. On jest Tym, który widzi, pamięta i podtrzymuje nas, gdy wszystko inne się zmienia. Dziś jesteśmy zaproszeni do ponownego skupienia naszej ufności nie na tym, co może nam zostać odebrane, ale na Bogu, który nigdy się nie zmienia i nigdy nie zapomina o tych, którzy do Niego należą. Zastanówmy się: Czy pokładam ufność w zmieniających się okolicznościach lub ludzkiej akceptacji, czy też moje bezpieczeństwo tkwi w niezmiennej wierności Boga, który nigdy o mnie nie zapomina?
Don Giorgio
lip 13, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
15. Niedziela Zwykła
Czytania: Pwt 30, 10-14; Kol 1, 15-20
W tę 15. Niedzielę Zwykłą czytania prowadzą nas do sedna naszej wiary: bliskości Słowa i pojednawczej mocy Chrystusa. W Księdze Powtórzonego Prawa słyszymy, że Słowo nie jest dalekie ani niedostępne – jest blisko, w naszych ustach i w naszych sercach, gotowe, by prowadzić i kształtować nasze życie. Święty Paweł objawia pełnię tego Słowa w osobie Jezusa Chrystusa, obrazu niewidzialnego Boga, przez którego wszystko zostało stworzone i w którym wszystko zostało pojednane. Jezus jest nie tylko wypowiedzianym Słowem Bożym; jest On żywym mostem między niebem a ziemią, Tym, który naprawia wszystko, co złamane, ofiarując siebie na krzyżu. Dziś przypominamy sobie, że nie szukamy prawdy ani zbawienia w odległych miejscach czy abstrakcyjnych ideach – Chrystus, Słowo, które stało się ciałem, już mieszka pośród nas i w nas. Naszym zadaniem jest słuchać Go, pozwolić Jego Słowu zakorzenić się w naszych sercach i żyć każdym dniem jako ludzie pojednani w Nim i dla Niego. Zastanówmy się: czy naprawdę dostrzegam bliskość Chrystusa, żywego Słowa, w moim codziennym życiu i czy pozwalam, aby Jego obecność kształtowała moje serce i kierowała moimi działaniami?
Don Giorgio
lip 12, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Sobota 14. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie: Rdz 49, 29-33; 50, 15-26
W tę sobotnią uroczystość Najświętszej Maryi Panny, kończąc Księgę Rodzaju, przypominamy sobie, że Boża Opatrzność potrafi przemienić nawet najciemniejsze zamiary w narzędzia błogosławieństwa. Józef, rozmyślając o wyrządzonej mu krzywdzie, mówi z zadziwiającą łaską i jasnością: „Bóg zło, które zamierzyłeś, obrócił w dobro”. Te słowa odsłaniają tajemnicę Boskiego odkupienia – nie to, że Bóg chce zła, ale to, że nigdy nie pozwala, by zło miało ostatnie słowo. Podobnie jak Maryja, która była świadkiem bólu krzyża, a mimo to uwierzyła w triumf Zmartwychwstania, my również jesteśmy wezwani do zaufania, że Bóg może wyprowadzić dobro z każdej rany, nadzieję z każdej straty i życie z każdej śmierci. Droga wiary nie chroni nas przed cierpieniem, ale daje nam pewność, że żadne cierpienie nie jest zmarnowane w rękach Boga. Prośmy dziś o wiarę Maryi, wiarę cierpliwie czekającą i ufną w milczeniu Bogu, który odkupuje wszystko w swoim czasie i dla swojej chwały. Zastanówmy się: Czy ufam, jak Maryja i Józef, że Bóg może przemienić bolesne i niesprawiedliwe chwile mojego życia w coś dobrego i znaczącego w swoim doskonałym czasie?
Don Giorgio
lip 11, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Benedykt, Opat
Piątek 14. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie: Rdz 46, 1-7.28-30
Historia podróży Jakuba do Egiptu, prowadzonego przez Boże zapewnienie i kończącego się jego wzruszającym spotkaniem z Józefem, jest mocnym przypomnieniem tego, jak zmiany w życiu, często nieoczekiwane i trudne, mogą stać się gruntem, na którym Bóg spełnia swoje obietnice. Kiedy Bóg mówi Jakubowi, aby nie bał się zejścia do Egiptu, nie tylko pociesza go w obliczu niepewnej przyszłości, ale także zachęca go do zaufania, że nawet ta przeprowadzka stanie się drogą błogosławieństwa. Jakub, niegdyś pełen lęku, akceptuje zmianę i odnajduje w niej głęboką radość i pokój. Jego słowa: „Teraz mogę umrzeć, skoro znów Cię ujrzałem”, mówią o sercu, które poddało się realizacji Bożego planu, nawet gdy zaprowadził go on daleko od tego, co znane. W to święto świętego Benedykta, człowieka, który dokonał radykalnej zmiany, by głębiej szukać Boga, jesteśmy wezwani do refleksji nad tym, jak reagujemy na zmiany w naszym życiu. Zastanówmy się: czy opieramy się zmianom i boimy się ich, czy też otwieramy się na możliwość, że to właśnie one mogą być miejscem, w którym Bóg działa, by przynieść życie, uzdrowienie i spełnienie?
