wrz 22, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Pius z Pietrelciny („Ojciec Pio”), kapłan
Wtorek 25 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Księga Ezdrasza 6,7-8.12b.14-20
Naród izraelski, po latach wygnania i zmagań, w końcu z radością świętował poświęcenie odbudowanej świątyni. Ich radość nie wynikała jedynie z kamieni i murów, ale z obecności Boga, który ponownie zamieszkał pośród nich. Świątynia była widzialnym znakiem wierności Boga, zapewnieniem, że Jego obietnice trwają nawet po okresach cierpienia. W tym dniu, wspominając świętego Piusa z Pietrelciny, „Ojciec Pio”, widzimy w jego osobie żywy „dom Boży”. Poprzez swoją modlitwę, ofiarną miłość i stygmaty pokazał, że świętość nie jest celebrowana tylko w budynkach, ale przeżywana w sercach całkowicie otwartych na Boga. Tak jak Izrael radował się świątynią, tak i my jesteśmy wezwani do radowania się, że Bóg zamieszkał w nas. Każdy akt wierności, każda modlitwa ofiarowana z szczerością jest oddaniem Mu naszego życia. Radość jest właściwą reakcją, ponieważ obecność Boga nie jest odległa, jest żywa, bliska i przemienia nas w Jego żywe świątynie. Zastanówmy się: czy raduję się, podobnie jak Izrael podczas poświęcenia świątyni, z obecności Boga mieszkającego we mnie, i czy każdego dnia żyję jako żywa świątynia, ofiarowując się Mu z radością, jak „Ojciec Pio”?
Don Giorgio
wrz 21, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 25 tygodnia zwykłego
Pierwsze czytanie Ezdrasz 1, 1-6
Księga Ezdrasza rozpoczyna się od zaskakującego narzędzia Bożego planu: Cyrus, król Persji, obcy władca, zostaje poruszony przez Pana, aby zezwolić na odbudowę świątyni w Jerozolimie. Fragment ten przypomina nam, że opatrzność Boża nie ogranicza się do wiernych lub tego, czego się spodziewamy; Bóg może poruszyć serca każdego, wierzącego lub niewierzącego, aby wypełnić swoją wolę. Nie liczy się ludzka moc, ale suwerenność Boga. Czasami możemy ulegać pokusie, by ograniczać sposób działania Boga lub osoby, przez które może On działać, ale dzisiejsze czytanie zachęca nas do szerszego spojrzenia i zaufania, że Jego Duch działa w sposób przekraczający nasze wyobrażenia. Odbudowa świątyni przez Cyrusa pokazuje, że Bóg może wpleść nawet decyzje królów w swój plan zbawienia. Naszym zadaniem jest pozostawać czujnymi i współpracować z Jego wolą, uznając, że nawet nieprawdopodobne osoby i nieoczekiwane wydarzenia mogą nosić ślady przewodniej ręki Boga. Zastanówmy się: czy ufam, że Bóg może działać poprzez każdego i w każdej sytuacji, nawet najbardziej nieoczekiwanej, aby zrealizować swój plan, i czy jestem wystarczająco czujny, aby rozpoznać Jego działanie?
Don Giorgio
wrz 20, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Święty Mateusz, apostoł i ewangelista
Czytania: Amos 8,4-7; 1 Tymoteusza 2,1-8;
Prorok Amos przypomina nam o sprawiedliwości Bożej: „Nie zapomnę ani jednej z waszych czynów”.
Każdy akt wyzysku, nieuczciwości lub obojętności wobec ubogich staje przed Bogiem. Nic nie umknie Jego spojrzeniu, ponieważ jest On Bogiem, który kocha prawdę i broni słabszych. Jednak Paweł równoważy to słowo osądu słowem nadziei: „Bóg, nasz Zbawiciel, pragnie, aby wszyscy zostali zbawieni i osiągnęli pełnię poznania prawdy”. Ten sam Bóg, który pamięta niesprawiedliwość, pragnie również nas uzdrowić i odkupić, oferując nam możliwość zbawienia przez Chrystusa. To napięcie między sprawiedliwością a miłosierdziem wzywa nas do nawrócenia: do porzucenia egoistycznych dążeń, do działania w uczciwości i do wstawiania się w modlitwie za wszystkich ludzi. Dzisiaj przypomina nam się, że pragnieniem Boga nie jest potępienie, ale zbawienie, nie wykluczenie, ale pełnia prawdy. Życie zgodnie z tą prawdą oznacza stanie przed Nim w szczerości, uznanie zarówno naszych porażek, jak i naszej nadziei, oraz oddanie się modlitwie, miłosierdziu i sprawiedliwości, aby Boża wola zbawienia wszystkich ludzi mogła jaśnieć w naszym życiu. Zastanówmy się: czy żyję każdego dnia świadomy, że Bóg widzi każde moje działanie, i czy ta świadomość odciąga mnie od egoizmu i prowadzi do modlitwy, sprawiedliwości i pragnienia, aby wszyscy ludzie poznali Jego zbawczą prawdę?
Don Giorgio
wrz 19, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święci Andrzej Kim Taegon, kapłan, Paweł Chong Hasang i ich towarzysze, męczennicy
Sobota 24. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie 1 Tymoteusza 6:13-16
Święty Paweł nakłania Tymoteusza, aby „zachowywał przykazanie bez skazy i bez zarzutu aż do pojawienia się naszego Pana Jezusa Chrystusa”. To przykazanie nie jest tymczasową wskazówką, ale zobowiązaniem na całe życie, zakorzenionym w majestacie samego Boga, Króla królów i Pana panów, który jako jedyny posiada nieśmiertelność i mieszka w niedostępnym świetle. Nasza wytrwałość w wierze opiera się na wizji suwerenności Boga, który jest poza zasięgiem ludzkiego pojmowania, ale objawia się w Chrystusie, który powróci w chwale w odpowiednim czasie. Koreańscy męczennicy, których dziś czcimy, uosabiają tę wierność. W obliczu prześladowań nie zachwiali się, ale żyli i umierali z przekonaniem, że Chrystus jest wiecznym władcą, wartym każdego poświęcenia. Ich świadectwo uczy nas, że przestrzeganie przykazania oznacza życie w uczciwości, odwadze i nadziei, nawet jeśli cena jest wysoka. W świecie często rozpraszanym przez przemijające moce i ulotne światła, czytanie to wzywa nas do skupienia naszego wzroku na Tym, który jest wieczny, i do tego, aby nasze życie odzwierciedlało niezachwiane oddanie, aż On powróci. Zastanówmy się: czy przestrzegam przykazania Chrystusa z wiernością i uczciwością, zainspirowany odwagą męczenników i skupiając wzrok na wiecznym Królu, który mieszka w niedostępnym świetle, aż objawi się w chwale?
Don Giorgio
wrz 18, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 24. tygodnia okresu zwykłego
Święty Januarius, biskup, męczennik
Pierwsze czytanie 1 List do Tymoteusza 6:2c-12
Święty Paweł ostrzega Tymoteusza przed wypaczonymi naukami, które przekształcają religię w spory, dumę, a nawet osobiste korzyści. Takie postawy, dalekie od pielęgnowania wiary, rodzą zazdrość, rywalizację, obelgi i podziały. Niebezpieczeństwo jest oczywiste: kiedy wiara sprowadza się do własnych interesów lub intelektualnych sporów, traci swoje sedno, którym jest żywa relacja z Chrystusem. Zamiast tego Paweł wskazuje prawdziwą drogę: „dąż do sprawiedliwości, oddania, wiary, miłości, cierpliwości i łagodności”. Cnoty te nie są abstrakcyjnymi ideałami, ale podstawą autentycznego uczniostwa, widoczną w codziennym życiu. Życie nimi oznacza „dobrą walkę o wiarę”, nie przeciwko innym, ale przeciwko pokusom, które odciągają nas od Ewangelii. W święto św. Januariusza, który oddał życie jako świadek Chrystusa, widzimy najszlachetniejsze wyznanie wiary: przyjęcie życia wiecznego z odwagą, wytrwałością i miłością. To czytanie stanowi dla nas wyzwanie, abyśmy zastanowili się, czy nasza wiara prowadzi nas do podziałów, czy do świętości, do egoistycznych korzyści, czy do hojności Chrystusa, który wzywa nas do życia wiecznego. Zastanówmy się: czy moja wiara prowadzi mnie do kłótni i egoizmu, czy też szczerze dążę do sprawiedliwości, oddania, wiary, miłości, cierpliwości i łagodności, aby naprawdę uchwycić życie wieczne, do którego jestem powołany?
Don Giorgio
wrz 17, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 24. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie 1 List do Tymoteusza 4, 12-16
Święty Paweł zachęca Tymoteusza przesłaniem, które przemawia do nas wszystkich: „Nie zaniedbuj daru, który masz”. Każdy człowiek otrzymał łaskę, powołanie, charyzmat, które należy pielęgnować i ofiarować w służbie innym. Dary te nie są przypadkowe, są one świadomym wyborem Boga, umieszczonym w nas dla budowania Jego Kościoła i dla dobra świata. Paweł kładzie również nacisk na pracowitość: wierność wymaga uwagi, dyscypliny i wytrwałości. Dary pozostawione bez użycia lub traktowane jako coś oczywistego narażone są na utratę wartości, ale dary pielęgnowane poprzez modlitwę, pokorę i wysiłek stają się potężnym świadectwem obecności Chrystusa. Ten fragment zachęca nas do postrzegania naszego życia jako powierzonego nam skarbu, nie dla naszej chwały, ale dla chwały Boga. Czczenie Dawcy oznacza życie z odwagą, wdzięcznością i wytrwałością, pozwalając Jego łasce w nas przynosić owoce w życiu innych. Zastanówmy się: czy pielęgnuję i wykorzystuję wyjątkowy dar, który Bóg mi powierzył, z pracowitością i wytrwałością, czy też ryzykuję zaniedbanie Jego łaski, pozwalając jej pozostać w stanie uśpienia?
Don Giorgio
