maj 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 6. tygodnia Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 17, 15.22-18.1
Zmartwychwstanie Chrystusa, głoszone przez Pawła w sercu Areopagu, postawiło każdego słuchacza przed wyborem: wyśmiewać, zwlekać lub uwierzyć. Jednak pomimo różnorodnych reakcji – ciekawości, sceptycyzmu lub nawrócenia – prawda o Zmartwychwstaniu pozostaje niezmienna. Nie potrzebuje ona ludzkiej aprobaty, aby być prawdziwą. W okresie wielkanocnym przypomina nam się, że wiara nie opiera się na konsensusie, ale na niezmiennej rzeczywistości Zmartwychwstałego Pana. Pusty grób pozostaje cichym, ale wymownym świadkiem, zachęcającym każde serce, aby nie przekształcało prawdy zgodnie ze swoim nastrojem, ale aby zostało przekształcone przez prawdę, że Miłość zwyciężyła śmierć. Zastanówmy się: Wielkanoc jest świętem niezmiennej i przemieniającej prawdy o zmartwychwstaniu Chrystusa, która pozostaje niezachwiana niezależnie od ludzkich reakcji i wzywa każdego człowieka do przemiany przez zwycięstwo boskiej miłości nad śmiercią.
Don Giorgio
maj 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 6. tygodnia Wielkanocy
Święty Augustyn z Canterbury, biskup
Pierwsze czytanie Dz 16, 22-34
W dzisiejszej medytacji wielkanocnej, zaczerpniętej z Dziejów Apostolskich, jesteśmy świadkami głębokiej tajemnicy: uwięzieni, pobici i skuci łańcuchami Paweł i Sylas nie przeklinają swojego losu ani nie wołają w rozpaczy, lecz śpiewają. Ich hymny, wyśpiewywane w ciszy nocy, odbijają się echem buntowniczej radości Zmartwychwstania, niezachwianej ufności, że Chrystus pokonał śmierć i że żadne cierpienie nie zdoła zgasić światła Wielkanocy. Ich uwielbienie staje się cudem, nie tylko w dosłownym sensie, wstrząsając fundamentami więzienia, ale także w głębszym sensie, przynosząc wyzwolenie: nawrócenie strażnika więziennego, narodziny wiary w jego rodzinie, przemianę bólu w głoszenie Ewangelii. Oto cud Wielkanocy: że z murów naszej własnej ciemności, czy to strachu, straty, wątpliwości czy niesprawiedliwości, my również możemy śpiewać. Śpiewamy nie dlatego, że wszystko jest dobrze, ale dlatego, że Chrystus zmartwychwstał i w Nim wszystko staje się nowe. Śpiewać chwałę Boga w cierpieniu to dawać świadectwo radości, której śmierć nie może dotknąć, i nadziei, której nic na tym świecie nie może uciszyć. W tych ostatnich dniach Wielkanocy nauczmy się czynić nasze serca sanktuarium pieśni, ufając, że nawet z najgłębszych więzień Bóg nadal przynosi zmartwychwstanie. Zastanówmy się: Wielkanoc jest promiennym triumfem nadziei, która daje nam siłę, by śpiewać chwałę Boga nawet w cierpieniu, ukazując, że zmartwychwstanie Chrystusa przemienia każde więzienie w miejsce wolności, a każdą próbę w świadectwo łaski.
Don Giorgio
maj 25, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Filip Neri, kapłan
Poniedziałek szóstego tygodnia Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 16, 11-15
Wielkanoc przypomina nam, że wiara nie jest jedynie prywatnym przekonaniem, ale żywym, dynamicznym spotkaniem – dialogiem między ludzkim sercem a łaską Boga. W historii Lidii widzimy, jak Pan otwiera serca poprzez słuchanie, obecność i wspólnotę. Jej odpowiedź na Dobrą Nowinę – gościnność, chrzest i wspólne życie – uosabia rzeczywistość wielkanocną: zmartwychwstały Chrystus nadal przyciąga ludzi do komunii. Wiara, podobnie jak Zmartwychwstanie, nie jest statyczna; pobudza nas do działania, do przyjmowania i do misji. W ten czas Wielkanocy pozwólmy naszym sercom otworzyć się na nowo, gotowi słuchać, wierzyć i zapraszać innych do radości, którą otrzymaliśmy. Zastanówmy się: Wielkanoc jest żywym spotkaniem ze Zmartwychwstałym Chrystusem, który otwiera nasze serca na wiarę, porusza nas do działania i przyciąga nas do komunii z Bogiem i sobą nawzajem.
Don Giorgio
maj 25, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Szósta Niedziela Wielkanocy
Drugie czytanie Apokalipsa 21:10-14,22-23
Okres wielkanocny osiąga swoją promienną pełnię w wizji niebiańskiego Jeruzalem, gdzie światło zmartwychwstałego Chrystusa wypędza wszelką ciemność. Jak opisuje Apokalipsa, to miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, ponieważ jest oświetlone chwałą Boga, a Baranek – Chrystus ukrzyżowany i zmartwychwstały – świeci jako jego wieczna pochodnia. Ten obraz jest nie tylko obietnicą na przyszłość, ale także prawdą na teraźniejszość: gdziekolwiek Chrystus jest witany, tam jest światło. Jego Zmartwychwstanie staje się świtem, który nigdy nie gaśnie, rozpraszając cienie strachu, grzechu i rozpaczy. W tym świetle uczymy się chodzić wiarą, żyć nadzieją i patrzeć na siebie oczami miłości. Wielkanoc przypomina nam, że prawdziwym źródłem wszelkiej iluminacji nie są ciała niebieskie, ale żywa obecność Zmartwychwstałego Pana, który oświetla naszą drogę ku pełni życia. Zastanówmy się: Wielkanoc jest promiennym zwycięstwem Zmartwychwstałego Chrystusa, którego obecność staje się niegasnącym światłem, które oświetla nasze życie i prowadzi nas do chwały wiecznego mieszkania Boga.
Don Giorgio
maj 24, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota piątego tygodnia Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 16, 1-10
Duch, który prowadził Pawła przez nieznane krainy, zamykając jedne drzwi i otwierając inne, nadal jest żywym kompasem Kościoła. W Dziejach Apostolów widzimy nie tylko strategię misyjną, ale boską choreografię, w której Duch Święty z mądrością i zamysłem kieruje każdym ruchem. Wielkanoc przypomina nam, że Zmartwychwstały Chrystus nie pozostawił nas sierotami – Jego Duch żyje w Kościele, ożywiając jego misję, kształtując jego drogę i szepcząc prawdę do serc wiernych. Idąc drogą wiary, nauczmy się ufać cichemu, wytrwałemu głosowi Ducha, który nadal prowadzi, nadal posyła i nadal buduje Ciało Chrystusa na świecie. Zastanówmy się: Wielkanoc jest świętem Zmartwychwstałego Chrystusa, który poprzez przewodnictwo swojego Ducha nadal prowadzi i ożywia Kościół w jego misji na całym świecie.
Don Giorgio
maj 23, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek piątego tygodnia Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 15, 22-31
Tajemnica Wielkanocy przywołuje nas do sedna Ewangelii: w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa Bóg zniszczył ciężar grzechu i otworzył nam drogę do nowego życia. W tym świetle czytanie z Dziejów Apostolskich 15 stanowi głęboką refleksję nad naturą chrześcijańskiej wolności i rozeznawaniem tego, co istotne. W obliczu różnic kulturowych i napięć duszpasterskich wczesny Kościół nie reagował sztywnością ani nadmiernymi wymaganiami, ale mądrością kierowaną przez Ducha Świętego: „Duch Święty i my postanowiliśmy nie nakładać na was żadnych innych obowiązków poza tymi niezbędnymi”. Decyzja ta ujawnia istotną prawdę wiary wielkanocnej – że Ewangelia nie jest systemem uciążliwych praw, ale głoszeniem łaski, miłosierdzia i radosnego posłuszeństwa. Wielkanoc przypomina nam, że to, co naprawdę ma znaczenie, to nie gromadzenie zasad, ale wewnętrzna przemiana, która wynika z żywej relacji z Zmartwychwstałym Panem. Najważniejsze rzeczy są nieliczne: kochać Boga, kochać się nawzajem, odwrócić się od bożków i zachować czystość serca. Kiedy trzymamy się tego, co istotne, pozwalamy Duchowi Świętemu prowadzić nas w pokoju i jasności, zdejmując z nas ciężar niepotrzebnych brzemion i wciągając nas coraz głębiej w radość i prostotę Zmartwychwstania. W świecie często pogrążonym w nadmiernej komplikacji i niepokoju, przesłanie Wielkanocy zaprasza nas do ponownego odkrycia wyzwalającej mocy miłości Chrystusa, która sama czyni wszystko nowym. Zastanówmy się: Wielkanoc jest radosnym świętem wyzwalającej mocy zmartwychwstania Chrystusa, które uwalnia nas od zbędnych ciężarów i wzywa do życia zgodnie z podstawowymi prawdami wiary, kierowani przez Ducha Świętego.
Don Giorgio
