paź 19, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 29. tygodnia okresu zwykłego
Święty Paweł od Krzyża, kapłan
Czytanie: List do Rzymian 4, 20-25
Słowa św. Pawła przypominają nam, że wiara Abrahama nie jest historią zamkniętą w przeszłości, ale żywym wzorem drogi każdego wierzącego. Sprawiedliwość przypisana Abrahamowi jest również obiecana nam, nie dzięki naszym zasługom, ale dzięki wierze w Tego, który wskrzesił Jezusa z martwych. W Chrystusie plan zbawienia Boga osiąga swoje spełnienie: Jezus został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony dla naszego usprawiedliwienia, przemieniając cierpienie w odkupienie, a śmierć w życie. To jest fundament chrześcijańskiej nadziei, że nasza wiara jednoczy nas z tą samą mocą, która wskrzesiła Chrystusa z grobu. Święty Paweł od Krzyża głęboko przeżył tę tajemnicę; poprzez medytację nad Męką Pańską dostrzegł, że rany Chrystusa nie są znakami porażki, ale znakami boskiej miłości, która nas usprawiedliwia i odnawia. Naszym zadaniem jest wierzyć z taką samą niezachwianą ufnością jak Abraham, pozwolić wierze otworzyć nasze serca na łaskę zmartwychwstania, która już działa w nas. Zastanówmy się: czy naprawdę wierzę, że moc, która wskrzesiła Jezusa z martwych, żyje we mnie, usprawiedliwiając mnie i przemieniając każdego dnia poprzez wiarę?
Don Giorgio
paź 19, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Czytania: Księga Wyjścia 17, 8–13; 2 List do Tymoteusza 3, 14–4, 2
Scena, w której Mojżesz stoi na wzgórzu z rękami uniesionymi w modlitwie, jest potężnym obrazem wytrwałości, wiary i współpracy z łaską Bożą. Dopóki jego ręce pozostawały uniesione, Izrael zwyciężał, nie dzięki jego sile fizycznej, ale dlatego, że jego postawa symbolizowała całkowite poleganie na Bogu. Kiedy zmęczył się, Aaron i Chur stanęli obok niego, podtrzymując jego ramiona, aż do całkowitego zwycięstwa. Ta chwila przypomina nam, że modlitwa nie manipuluje Bogiem, ale otwiera nasze serca na Jego łaskę i moc. W naszych duchowych zmaganiach wierność modlitwie, zwłaszcza gdy wydaje się ona ciężka lub bezowocna, pozwala nam pozostać w zgodzie ze źródłem siły. Św. Paweł powtarza to w swoim napomnieniu do Tymoteusza: „Pozostań wierny temu, czego się nauczyłeś i w co uwierzyłeś”. Modlitwa i wierność Słowu Bożemu wzajemnie się wspierają, tworząc postawę ucznia, który ufa, że to łaska, a nie wysiłek, przynosi prawdziwe zwycięstwo. Zastanówmy się: kiedy walka wydaje się długa i męcząca, czy pozostaję wytrwały w modlitwie i wierny Słowu Bożemu, ufając, że to Jego łaska, a nie moja siła, przyniesie zwycięstwo?
Don Giorgio
paź 17, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Łukasz, ewangelista – święto
Pierwsze czytanie: 2 List do Tymoteusza 4:10-17b
Ostatni list św. Pawła do Tymoteusza przedstawia głęboko ludzki obraz wczesnego Kościoła, wspólnoty nie tylko opartej na zasadach, ale także podtrzymywanej przez przyjaźń, wierność i miłość. Jego słowa ukazują człowieka otoczonego zarówno radością, jak i bólem: niektórzy towarzysze pozostali wierni, inni go opuścili; jednak pomimo samotności Paweł promieniuje spokojem, ponieważ wie, że nigdy nie jest sam, „Pan stanął przy mnie i dał mi siłę”. W tym fragmencie widzimy Kościół takim, jakim jest naprawdę: rodziną niedoskonałych ludzi, związanych łaską, wspierających się nawzajem w słabości i nadziei. Święty Łukasz, którego Paweł nazywa „ukochanym lekarzem”, uosabia tego ducha cichej wierności. Jego towarzystwo przypomina nam, że proste gesty obecności, troski i lojalności należą do największych atutów Kościoła. Opisując życie Chrystusa i Dzieje Apostolskie, Łukasz dał Kościołowi nie tylko historię, ale także serce, pokazując, że ewangelizacja zaczyna się od autentycznych relacji międzyludzkich. Być Kościołem oznacza zatem żyć jak bracia i siostry, wspierając się nawzajem ciepłem, przebaczeniem i wiarą, aby miłość Chrystusa była odczuwalna w każdym ludzkim spotkaniu. Zastanówmy się: czy pomagam budować Kościół, który jest jak rodzina, naznaczony wiernością, troską i ludzkim ciepłem, czy też czasami zapominam, że Ewangelia jest najpierw przeżywana w relacjach miłości?
Don Giorgio
paź 17, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Ignacy z Antiochii, biskup, męczennik
Piątek 28. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: List do Rzymian 4, 1-8
Historia Abrahama przypomina nam, że wiara nie opiera się na widocznych gwarancjach, ale na zaufaniu do niewidzialnych obietnic Boga. „Abraham uwierzył Bogu i zostało to mu poczytane za sprawiedliwość”. Jego sprawiedliwość nie wynikała z czynów, bogactwa czy statusu, ale z serca, które odważyło się wierzyć. Wiara w swojej najczystszej postaci nie jest bierna – jest decyzją o zaufaniu, nawet gdy okoliczności zaprzeczają nadziei. Święty Ignacy z Antiochii żył tą samą wiarą, gdy zmierzył się z męczeństwem, trzymając się Chrystusa z odwagą i spokojem. Podobnie jak Abraham i Ignacy, jesteśmy wezwani, aby wierzyć, że Boże obietnice są prawdziwe, nawet jeśli nie widzimy jeszcze ich spełnienia. W tej wierze nasze życie staje się ofiarą, która podoba się Bogu i objawia Jego chwałę. Zastanówmy się: czy pokładam zaufanie w Bożych obietnicach, nawet jeśli nie widzę ich spełnienia, czy też pozwalam, aby wątpliwości i strach osłabiły moją wiarę?
Don Giorgio
paź 16, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 28. tygodnia okresu zwykłego
Święta Jadwiga, zakonnica
Święta Małgorzata Maria Alacoque, dziewica
Czytanie: List do Rzymian 3, 21-30
Święty Paweł przypomina nam, że nasze usprawiedliwienie nie jest zasługą, ale darem otrzymanym dzięki odkupieńczej ofierze Chrystusa. W Jego Krwi sprawiedliwość i miłosierdzie Boga spotykają się w doskonałej harmonii: sprawiedliwość, ponieważ grzech nie jest ignorowany; miłosierdzie, ponieważ jest przebaczony dzięki miłości. Ta prawda poniża każdą ludzką dumę: żadne prawo, wysiłek ani osobiste zasługi nie mogą zastąpić łaski płynącej z Krzyża. Wiara staje się naszą odpowiedzią, otwartą dłonią, która przyjmuje to, czego nie można osiągnąć. Święte Jadwiga i Małgorzata Maria Alacoque głęboko przeżywały tę tajemnicę: Jadwiga poprzez swoją miłość bliźniego i oderwanie od bogactw, a Małgorzata Maria poprzez swoje oddanie Najświętszemu Sercu Jezusa, żywemu symbolowi boskiego miłosierdzia. Żyć wiarą to codziennie ufać tej łasce, która usprawiedliwia, uświęca i odnawia. Im bardziej polegamy na miłosierdziu Chrystusa, tym bardziej nasze życie odzwierciedla Jego sprawiedliwość wobec świata. Zastanówmy się: czy polegam na własnych zasługach, czy też żyję każdego dnia opierając się na łasce i miłosierdziu, które płyną z odkupieńczej miłości Chrystusa?
Don Giorgio
paź 15, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święta Teresa z Ávili, dziewica, doktor
Środa 28. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: List do Rzymian 2, 1-11 ·
Przesłanie św. Pawła w Liście do Rzymian przypomina nam, że sprawiedliwość Boża jest doskonała i bezstronna – Bóg nie patrzy na pozory ani status, ale na prawdę każdego serca. „Każdy, kto czyni dobro, otrzyma chwałę, cześć i pokój” – mówi Paweł, potwierdzając, że dobroć, gdy jest zakorzeniona w miłości i szczerości, jest zawsze dostrzegana i nagradzana przez Boga. Święta Teresa z Ávili ucieleśniła tę prawdę poprzez swoje życie pełne głębokiej modlitwy, pokory i reform, udowadniając, że świętość nie ogranicza się do wielkich czynów, ale znajduje się w konsekwentnym praktykowaniu miłości i prawdy. Bezstronność Boga jest zarówno pocieszeniem, jak i wyzwaniem: pocieszeniem, ponieważ Jego miłosierdzie obejmuje wszystkich, którzy Go szukają; wyzwaniem, ponieważ wzywa nas do zbadania naszych serc bez wymówek i porównań. Najważniejsza jest uczciwość przed Bogiem – życie prowadzone w dobroci, nawet jeśli jest niewidoczne, staje się promienne w Jego oczach. Zastanówmy się: czy staram się żyć w uczciwości przed Bogiem, czyniąc dobro wyłącznie dla Jego chwały, czy też pozwalam, aby osądy, duma lub porównania zaciemniały moje poczucie tego, co jest naprawdę słuszne?
Don Giorgio
