gru 20, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
O clavis David
Ewangelia – Łk 1, 26-38
Konflikt jest zawsze między tym, co chcemy zrobić, a tym, czego żąda od nas Bóg. Świadczy o tym pytanie Maryi: „Ale jakże to się stanie, skoro jestem dziewicą?”. W odpowiedzi anioła Gabriela, Ona, Matka Maryja zrozumiała tajemnicę woli Bożej. Chodzi o oddanie prowadzenia życia Bogu. Chodzi o porzucenie siebie na rzecz Słowa Bożego. To już nie jest konflikt między tym, co chcemy robić, a tym, czego chce od nas Bóg. To pochylenie się nad działaniem Ducha Świętego, to bycie w cieniu mocy Najwyższego. Chodzi o zrozumienie, że możliwości Boga zaczynają się tam, gdzie kończą się możliwości człowieka. Tutaj konflikty przekształcają się w dostosowania. Zgodności z wolą Boga. To, czego Bóg od nas żąda, staje się tym, co my chcemy robić. Adwent jest czasem, w którym trzeba ujednolicić to, czego Bóg od nas żąda i to, co chcemy robić.
gru 18, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
4. niedziela Adwentu
Ewangelia – Mateusz 1, 18-24
O Adonai!!!
„Józefie synu Dawida nie bój się wziąć Maryi do domu za żonę, bo poczęła to, co jest w Niej za sprawą Ducha Świętego”. Józef przyjął macierzyństwo Maryi jako działanie Ducha Świętego, tak jak przyjął swoje ojcostwo jako działanie Ducha Świętego. Jest to wielka tajemnica, która podnosi naturę do rangi służby w planie zbawienia ludzkości. Ta tajemnica działa w doskonałej współpracy między łaską i naturą, między Bogiem i człowiekiem. Tu pojawia się rola Matki Bożej i Józefa. Pomiędzy pełną dyspozycją Maryi i Józefa a pełnym działaniem w nich Ducha Świętego istnieje nierozerwalny związek. To ich pełna i wolna zgoda przyjmuje działanie Ducha Świętego w ich życie. Ich współpraca z wolą Bożą jest pełna. Anioł Pański zachęca Józefa, aby nie miał żadnych obaw o tę pełną i wolną zgodę na działanie Ducha Świętego w jego życiu, gdyż jak każdy z nas był otoczony elementami lęku i pytań. Adwent to czas pełnej i wolnej zgody na działanie Ducha Świętego w naszym życiu.
gru 18, 2022 | DUCHOWOŚĆ
Objawienie
Apokalipsa Jana jest ostatnią księgą Nowego Testamentu. Chodzi o przyszłość świata, a więc także o moją przyszłość. Świat przeminie, Bóg ukaże się w swojej chwale. W tym kontekście w ostatnim rozdziale znajdują się dwie wspaniałe przenośnie dotyczące Jezusa:
Ja jestem korzeniem i plemieniem Dawida, świecącą gwiazdą poranną (Ap 22,16). Oba obrazy dobrze wpisują się w czas Adwentu. Do naszej ostatniej miesięcznej rozmowy wybrałem drugi obraz: świecącą gwiazdę poranną.
Gwiazda zaranna w liturgii
Ćwiczenie duchowe na Adwent: poszukaj modlitw, tekstów i pieśni, w których pojawia się gwiazda poranna. W czasie Adwentu nie powinno to być trudne.
Liturgia Adwentu
O Antyfona (nieszpory od 17 grudnia): Thou Morning Star (22 grudnia)
Piosenki na temat „Gwiazdy Porannej
Nadeszła noc (GL 220)
Bóg święty stwórca wszystkich gwiazd (GL 230)
Jak pięknie świeci dla nas gwiazda poranna (GL 357)
Gwiazda poranna ciemnej nocy (GL 372)
Hymn na Laudes (niedziela I tygodnia)
O wieczny stwórco całego świata,
który rządzi dniem i nocą,
to ty ustalasz ich czas,
Dajesz zmiany w czasie.
Kogut, zwiastun dnia, wzywa,
obserwator w ciemności.
Jego krzyk oddziela noc od nocy,
światło dla nocnego wędrowca.
Tam wschodzi gwiazda poranna,
rozświetla czarny firmament,
Ciemne moce nocy
z drogi do katastrofy.
Wtedy sternik czuje nową siłę,
fale morskie są uspokojone,
skała kościoła, Piotr, płacze,
Odpokutowuje swoje winy przy kogucie.
Powstańcie więc szybko ze snu:
Kogut budzi każdego, kto jeszcze śni.
Kogut dręczy tych, którzy są opieszali,
Kogut oskarża tych, którzy zaprzeczają.
Nadzieja budzi się przy kogucie,
i pieśń płynie do chorego.
Zbójca odchodzi od swoich czynów,
Upadli ufają na nowo.
Panie, kiedy upadamy, spójrz na nas
I uzdrawiaj nas swoim spojrzeniem.
Twoje spojrzenie wymazuje błąd i grzech,
We łzach rozpuszcza się nasza wina.
Światło, przeszywaj naszego ducha,
z naszych serc otrząsnąć się ze snu,
Niech pierwsze słowo będzie poświęcone Tobie,
Chwalmy Cię w naszym porannym uwielbieniu.
Amen.
Więcej niż gwiazda stała
Kiedy mówimy o gwieździe porannej (lub wieczornej), chętnie szukamy stałej gwiazdy na wieczornym lub porannym niebie. Jednak teksty liturgiczne i pieśni wykorzystują obraz gwiazdy porannej, by oznaczał coś więcej niż stałą gwiazdę na niebie. Chodzi o doświadczanie świtu dnia i światła, które przychodzi z nim po doświadczeniu ciemności nocy.
Orientacja
Gwiazda poranna wschodzi, rozświetla czarny firmament, …
Wtedy sternik czuje nowe siły, morska fala uspokaja się, …
W ciemności szybko się dezorientuję, nie mogę znaleźć drogi, jestem niepewny. Gdy tylko pojawia się światło, mogę znaleźć drogę, zorientować się, wraca bezpieczeństwo.
Ćwiczenie duchowe: Na co się orientuję w swoim życiu?
Nadzieja
Nadzieja budzi się przy kogucie, a radość płynie do chorych.
Zbójnik puszcza swoje czyny, upadły ufa na nowo.
Wielu boi się ciemności. Dzieci „boga” (kogokolwiek można by przez to rozumieć). Starsi ludzie nie mają już odwagi wychodzić w nocy z obawy, że zostaną zaatakowani. A ludzie chorzy tęsknią za nowym porankiem po nocy pełnej bólu.
Przebaczenie
Liturgia zna jeszcze jedną noc: noc grzechu i winy.
W hymnie adwentowym „Noc się posunęła” jest wspaniale opisane, jak Bóg radzi sobie z naszymi winami.
Noc już zanika, torujcie sobie drogę do stajni!
Tam znajdziecie zbawienie, zbawienie wszech czasów.
Od początku głoszony, od czasu, gdy stała się twoja wina.
Teraz dołączył do was, których wybrał sam Bóg.
O tej nocy mówi również Exsultet z Wigilii Paschalnej. Ale wina znalazła odkupiciela. Nie przypadkiem Exsultet kończy się odniesieniem do „gwiazdy porannej, która nie gaśnie”, do Jezusa Chrystusa.
Ks. Prałat dr. Stefan Dybowski
gru 17, 2022 | CHLEB POWSZEDNI
17 grudnia
O Sapientia!
Ewangelia – Mt 1, 1-17
„Genealogia Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama…”. Genealogia Jezusa Chrystusa to nie kilka nazwisk. Pokazuje, jak Bóg przygotował drogę do Jego wcielenia. Genealogia obejmuje różne pokolenia, różne miejsca, różne sytuacje, różne momenty historii, ale przez wszystkie te różnice przebiega jedna rzeczywistość planu Boga dotyczącego wcielenia Jego Syna pośród nas. Kiedy czytamy tę genealogię, taka powinna być też nasza myśl: w moim życiu dzieją się różne rzeczy, przychodzą i odchodzą różne osoby, przenoszą się w różne miejsca, mają różne zadania i prace, różne sytuacje, ale w tych wszystkich okolicznościach jest coś, co łączy to wszystko w moim życiu, to jest plan Boga dla mojego życia, abym mógł odczuć miłość Boga. Adwent jest czasem odczuwania tego planu Bożego, który przewija się przez wszystkie sytuacje w moim życiu.