mar 7, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 2. tygodnia Wielkiego Postu
Święte Perpetua i Felicyta, męczennice
Pierwsze czytanie – Izajasza 1:10,16-20
Ciekawe czasowniki w tym fragmencie Księgi Izajasza: „słuchaj nakazu naszego Boga (…) ucz się czynić dobro, szukaj sprawiedliwości (…) przyjdź teraz, porozmawiajmy o tym…”. Wszystko to sugeruje, że Pan rozumie moją kruchość. Prosi mnie, abym słuchał, słuchał, aby zrozumieć, aby rozpoznać, aby pojąć. Następnie prosi mnie, abym nauczył się czynić dobro. Nie udaje, że powinienem wiedzieć, jak czynić dobro. Prosi mnie, abym się nauczył. Ucz się od innych, od Kościoła, ucz się od świętych i ojców Kościoła, ucz się od dzieci. Prosi mnie, abym szukał sprawiedliwości. Prosi, bym nadal szukał sprawiedliwości. Próbowałem jednej i nie mogę się poddać. Muszę nadal jej szukać. Te czasowniki, które czytamy, pokazują życzliwe towarzyszenie Pana w naszym życiu. Słuchaj, bo On nadal mówi. Ucz się, ponieważ On nadal naucza. Szukaj, bo On nadal cię wspomaga. Jakiekolwiek są moje wady, jakiekolwiek są moje braki, On nadal mówi, nadal uczy i nadal pomaga. A my musimy nadal słuchać, nadal uczyć się i nadal szukać. Zastanówmy się: Wielki Post to czas zrozumienia ciągłej interwencji Boga w moim życiu, pomimo moich wad.
mar 5, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 2. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Daniela 9, 4-10
„Do Pana, Boga naszego, należy miłosierdzie i przebaczenie, ponieważ zdradziliśmy go i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, ani nie przestrzegaliśmy praw, które nam dał przez sługi swoje, proroków”. Te słowa pochodzą z serca, które staje przed Panem Bogiem i rozumie dwie rzeczy: kim jest Pan i kim jestem ja. Często nie mamy odwagi stanąć przed Panem. Mamy wstyd, jak mówi czytanie. „Uczciwość, Panie, jest Twoja; nasze spojrzenie wstydliwe, które dziś nosimy…”. Ale to tchórzostwo czy wstyd nie może nas zamknąć w głębi naszych grzechów. Musimy stanąć przed Panem i zmierzyć się z rzeczywistością Pana i z rzeczywistością nas samych. Tu właśnie pojawia się sakrament spowiedzi. Jest to moment zmierzenia się z całą rzeczywistością. Im bardziej staramy się tego uniknąć, tym bardziej zamykamy się we wstydzie i tchórzostwie. Pan jest pełen miłosierdzia i przebaczenia. Jest gotów przebaczyć. Musimy jednak stanąć przed Jego miłosierdziem i przebaczeniem. Musimy też uznać nasze grzechy i braki. Zastanówmy się: Czy w tym okresie Wielkiego Postu jestem gotów zmierzyć się z rzeczywistością Bożego miłosierdzia i mojej grzeszności?
mar 5, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
II Niedziela Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Księga Rodzaju 12, 1-4
Czytanie dotyczy powołania Abrahama. „”Opuść swój kraj, swoją rodzinę i dom swego ojca, do ziemi, którą ci wskażę”. Nie ma tu wskazania co do celu podróży. Jedyne wskazanie co do miejsca przeznaczenia, że Bóg mu pokaże. Następnie na końcu fragmentu czytamy: „Abram poszedł więc tak, jak mu Pan kazał”. Podróż bez znajomości celu. Podróż bez wskazówek. Ale dokąd się udać? Tam, gdzie wskaże mi Pan. Jedynym celem podróży jest Słowo Boże. Jedynym kierunkiem jest Słowo Boże. W tym wezwaniu jest bardzo głębokie znaczenie. Cel podróży jest w umyśle Boga i droga do tego celu jest również w umyśle Boga. To całe wezwanie Abrahama działa na innym poziomie. Poziom, na którym życie jest całkowicie powierzone Bogu. Zaprojektowane i prowadzone przez Boga. To całkowite powierzenie Abrahama czyni go ojcem wszystkich. W naszych przypadkach chcemy najpierw poznać cel podróży, a nawet chcemy go wybrać. Następnie, gdy już znamy cel naszej podróży, tworzymy drogę, aby tam dotrzeć, naszą własną drogę, aby tam dotrzeć. W tym miejscu przegrywamy. Podróż wiary to taka, w której Bóg wybiera zarówno cel podróży, jak i drogę do tego celu. Zastanówmy się: Czy w tym okresie Wielkiego Postu wzrastam w wierze, pozwalając Bogu wybrać mój cel podróży i drogę do tego celu?
mar 3, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota I tygodnia Wielkiego Postu
Święty Kazimierz
Pierwsze czytanie – Pwt 26, 16-19
„Pan, Bóg twój, nakazuje ci dziś przestrzegać tych praw i zwyczajów; masz je zachowywać i przestrzegać całym swoim sercem i całą swoją duszą”. Mojżesz mówi do Ludu Bożego o przestrzeganiu praw i zwyczajów. Kiedy słyszymy słowo: „prawo”, to wydaje się, że ktoś narzuca. Ktoś dyktuje. Żyjemy w świecie praw społeczeństwa obywatelskiego. Powinniśmy jednak pomylić prawo, o którym mówi Mojżesz, z prawami cywilnymi. Prawo Pana jest inne. W jaki sposób jest inne? Jest inne, ponieważ Mojżesz prosi, aby je przestrzegać z całego serca i z całej duszy. Nic nie można czynić z całego serca i z całej duszy oprócz miłości. Tu rozumiemy, czym różni się Prawo Pańskie. Prawo Pana jest Miłością Pana. Jest to miłość Boga, która wzywa nas do odpowiedzi miłości. Jesteśmy kochani przez Boga i musimy odpowiedzieć na tę miłość. Tylko dzięki naszej miłości do Boga, miłość Boga stanie się w nas produktywna. To tak jak dobre nasienie zasiane w glebę. Gleba musi przyjąć to nasienie i pozwolić mu rosnąć. On nas ciągle kocha, ale tylko nasza pełna miłości odpowiedź przyniesie w nas zmiany, przyniesie w nas skutki tego poświęcenia. Zastanówmy się: Wielki Post to czas na przeanalizowanie, czy widzę Prawo Pańskie jako Miłość Pańską.
mar 2, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Pierwszy piątek miesiąca – Nabożeństwo do Najświętszego Serca
Piątek pierwszego tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Ezechiel 18, 21-28
Prorok Ezechiel wyraźnie podkreśla naszą osobistą odpowiedzialność za nasze grzechy. Nie tylko w kwestii naszych grzechów, ale także w kwestii naszego nawrócenia. To ostatecznie nasz wybór czyni różnicę. Możemy winić innych i sytuacje za nasze grzechy, ale ostatecznie to nasz wybór. Zapominamy o tym. Zwykle mówimy, że inni mnie rozzłościli, inni kazali mi to zrobić, inni mnie sprowokowali, inni zasugerowali. Tak, to są okoliczności, ale w środku tych okoliczności to ty dokonujesz wyboru, jak zareagować. Tak więc, na końcu jestem odpowiedzialny za moje działanie. Ponownie, to jest nasz wybór, czy nadal grzeszyć, czy zrezygnować z grzechu i żałować za grzechy. Pan czeka na nasz powrót. Jak tylko wyrzekniemy się naszych grzechów, On nas przyjmuje zapominając o wszystkich naszych grzechach. Zastanówmy się: Wielki Post to czas wzrastania w naszej osobistej odpowiedzialności za uczciwość naszych czynów.
