cze 7, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Boże Ciało – Uroczystość
Pierwsze czytanie – Księga Powtórzonego Prawa 8:2-3,14-16
Rozmowa Mojżesza z Ludem Bożym to dokładnie cała historia zbawienia. Bóg chce być ze swoim ludem. Bóg nas wyzwala. Bóg nas karmi. Bóg nas prowadzi. Bóg chce również, abyśmy byli wystarczająco pokorni, aby nawiązać z Nim relację. Kiedy Bóg nas karmi, jest to znak. To symbol. Pokazuje, jak bardzo jesteśmy od Niego zależni. Pokazuje, co jest ważne w naszym życiu. Wskazuje, w jaki sposób powinniśmy podejmować decyzje w naszym życiu. Nasze życie jest życiem zależnym od Boga. Zależne nie w sensie podporządkowania, ale w sensie relacji. Bóg chce okazywać swoją miłość, a my musimy przyjąć tę miłość z otwartym sercem. To znaczy w pokorze. Tylko pycha serca zamyka nasze serce przed Bogiem. Nasze serce ma być otwarte na Boga. Miłość Boża zstępuje z nieba jako manna, chleb do spożycia. Miłość Boga, która chce w nas zniknąć, abyśmy mogli żyć, abyśmy mogli działać, abyśmy mogli przetrwać. To pokora pozwala Bogu tak działać. Zastanówmy się: Czy jestem na tyle pokorny, by przyjąć dar Bożej miłości, która przychodzi do nas pod postacią chleba?
cze 7, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 9 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Tobiasza 3:1-11,16-17
W tym czytaniu widzimy, że wiara nie jest czymś subiektywnym, co jest jak idea w umyśle człowieka. Wiara jest relacją z Bogiem. Z Bogiem, który wchodzi z nami w interakcję. Jest to relacja między Bogiem, który chce z nami współdziałać, a nami, którzy tej interakcji potrzebujemy. Nasze doświadczenia życiowe sprawiają, że dochodzimy do własnych wniosków i decyzji. Jednak jeśli w tych wnioskach i decyzjach brakuje relacji z Bogiem, będą one złe. Ale jeśli w tych wnioskach i decyzjach jest miejsce na relację z Bogiem, możemy zidentyfikować Rafała w epizodach naszego życia. Zastanówmy się: Czy moja relacja z Bogiem daje się zweryfikować we wszystkich epizodach mojego życia?
cze 5, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 9. tygodnia czasu zwykłego
Święty Norbert, biskup
Pierwsze czytanie – Księga Tobiasza 2:9-14
Tobiasz staje przed dwoma wyzwaniami. Pierwszym z nich jest nadgorliwość w byciu sprawiedliwym aż do zwątpienia w innych. Drugim jest odpowiedź na pytanie o nieszczęścia w jego życiu w odniesieniu do jego dobrych uczynków. Nadgorliwość aż do zwątpienia w innych jest narzucaniem się innym. Bądź gorliwy, aby ufać innym i nie wątpić w innych. Kwestię nieszczęść w życiu należy odróżnić od dobrych uczynków. Nieszczęścia się zdarzają, ale nie wolno nam odnosić ich do dobrych uczynków. Nieszczęścia wynikają z przyczyn naturalnych. Dobre uczynki są inspirowane łaską. Dobre uczynki są wyrazem naszego dobrego serca. Zastanówmy się: Czy jestem w stanie oddzielić dobre uczynki od niepowodzeń w moim życiu?
cze 4, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Bonifacy, biskup, męczennik
Poniedziałek 9. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Tob 1:3,2:1-8
„Patrz, już się nie boi”. To jest Tobiasz, który chodził ścieżkami prawdy i wypełniał swoje dni dobrymi uczynkami. Kiedy został zaproszony na dobrą kolację, szukał kogoś biednego, aby podzielić się posiłkiem. Jest to prawdziwy wzór do naśladowania. Kiedy mamy dobry posiłek, dobrą sytuację, dobrą okazję, musimy być jak Tobiasz. Dobra okazja dla mnie jest dobrą okazją do bycia hojnym dla innych. Kiedy Tobiasz dowiaduje się, że na ulicy leży martwy człowiek, porzuca swoją szansę na dobry posiłek, aby pochować zmarłego. Słowo, które czytamy w Słowie Bożym, brzmi: „natychmiast wstał i zostawił mój posiłek nietknięty”. Jest to bardzo znaczące. Potrzeba drugiego popycha mnie do powstania, popycha mnie do porzucenia dobrego posiłku. W tym celu musimy kroczyć drogą prawdy. Czynienie dobrych uczynków to nie wykonywanie pewnych czynności, które robimy zgodnie z naszymi wygodami, ale wychodzenie naprzeciw potrzebom innych, pozostawiając za sobą nawet najlepsze rzeczy w naszym życiu. Zastanówmy się: Jak bardzo wychodzę naprzeciw potrzebom innych, pozostawiając za sobą swoje wygody?
cze 3, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Trójcy Przenajświętszej – Uroczystość
Pierwsze czytanie – Wj 34:4-6,8-9
Mojżesz wzywał Pana: „Panie, Panie, Boże łagodny i litościwy, nieskory do gniewu, bogaty w dobroć i wierność”. Bóg czułości i współczucia to Bóg Ojciec, który jest czuły i ma współczucie, to Bóg Syn, który wyraża czułość i współczucie, to Bóg Duch Święty, który wciela czułość i współczucie w naszym życiu. Trójca Święta jest Bogiem objawionym nam przez Jezusa. Mówił o Ojcu, z którym jest jedno, a także o Duchu Świętym, który jest jedno z Nim i z Ojcem. To jest objawienie. Nie możemy poznać Boga inaczej niż przez objawienie. Jednocześnie, jeśli Bóg jest miłością, musi być trójjedyny. Ten, który kocha, ten, który jest miłością i miłość między tym, który kocha i tym, który jest miłością. Ten dynamizm jest dynamizmem w Trójcy, w Bogu Trójjedynym. Jest to Bóg czułości i współczucia, nieskory do gniewu, bogaty w dobroć i wierność. Zastanówmy się: jak bardzo jestem przywiązany do Trójjedynego Boga, w którego wierzymy?
