Piątek 21 lipca

Piątek 21 lipca

Piątek 15. tygodnia czasu zwykłego
Święty Wawrzyniec z Brindisi, kapłan, doktor Kościoła
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 11:10-12:14
„Krew ta posłuży wam do oznaczenia domów, w których mieszkacie”. W dzisiejszym czytaniu czytamy o ustanowieniu Paschy. Ta Pascha w Starym Testamencie zwiastuje prawdziwą Paschę, kiedy krew Chrystusa zbawia całą ludzkość. Krew w Starej Passze jest pobierana i umieszczana na dwóch odrzwiach i nadprożu domów, w których spożywa się Paschę. W Nowym Testamencie krew Chrystusa służy jako drzwi do wszystkich sakramentów w Kościele. Potrzebujemy wyzwolenia z naszej niewoli. Niewoli grzechów. Możemy zostać wyzwoleni z naszych grzechów tylko wtedy, gdy pozwolimy Bogu przejść przez nasze życie. Na tę Paschę musimy być przygotowani. Musimy przyjąć Pana nad nami. To przygotowanie dokonuje się w Jezusie Chrystusie i we krwi Jezusa Chrystusa jesteśmy wyzwoleni z niewoli grzechu. Zastanówmy się: Czy jestem oddany drogocennej krwi Jezusa Chrystusa, która wybawiła mnie z niewoli grzechu?

Czwartek, 20 lipca

Czwartek, 20 lipca

Czwartek 15. tygodnia czasu zwykłego
Święty Apollinaris, biskup, męczennik
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 3:13-20
Bóg objawia Mojżeszowi swoje imię. Jest to coś bardzo ważnego dla ludzkości. Ludzkość zawsze chciała zdefiniować Boga zgodnie ze swoimi wyobrażeniami i kalkulacjami. Ludzkość chciała stworzyć Boga, który odpowiadałby jej celom. To właśnie w tym kontekście imię Pana zostaje objawione. „I rzekł Bóg do Mojżesza: Jestem, który Jestem”. Bóg jest Bogiem przekraczającym wszelkie wyobrażenia i kalkulacje. Bóg jest tym, który nas wyzwala. To jest Pan, którego winniśmy uwielbiać. Nie Pana naszej wyobraźni czy naszego stworzenia. Zastanówmy się: Czy czczę prawdziwego Pana, czy Pana naszego stworzenia?

Środa, 19 lipca

Środa, 19 lipca

Środa 15 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 3:1-6,9-12
„Nie zbliżaj się”, powiedział. Zdejmij obuwie, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. Jam jest Bóg ojców waszych – rzekł – Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”. Bóg przychodzi do naszej przestrzeni, ponieważ wołanie synów Izraela przyszło do Niego. Powiedział Mojżeszowi, aby zdjął buty, ponieważ jest to święta przestrzeń. Święta przestrzeń, w której krzyk ludu jest pod opieką Boga, który go słucha. Ziemia jest święta, ponieważ Pan troszczy się o wołanie ludu. To miłość Boga czyni ziemię świętą. Miłość Boga jest niesamowita. Płonący krzew jest symbolem tej miłości. Jest bardzo żarliwy, ale nie spłonie. Miłość Boga jest bardzo potężna, ale nie spłonie. Pozwoli nam być sobą. Pozwoli nam być tym, kim jesteśmy. Po prostu obejmuje nas płomieniami i obejmuje nas. Miejsce, w którym miłość Boga spotyka się z wołaniem biednych i uciśnionych, jest miejscem świętym. To możemy być my. Wtedy będziemy żarliwi z pasją do ewangelizacji, pasją do pracy misyjnej, pasją do transformacji społecznej poprzez ewangelię. Zastanówmy się: Czy jestem krzewem gorejącym, gdzie miłość Boga spotyka się z wołaniem ubogich?

Wtorek, 18 lipca

Wtorek, 18 lipca

Wtorek 15 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 2:1-15
„Tak, idź – rzekła do niej córka faraona; i dziewczynka poszła szukać matki swego dziecka”. Tak właśnie działa Bóg. Chłopiec zostaje uratowany przez córkę faraona. Chłopcem opiekuje się jego własna matka, pomimo rozkazu faraona. Dziecko zostaje otoczone opieką. Przed nami trudne wyzwania, ale jesteśmy na dobrej drodze. Musimy wierzyć w obietnicę Boga. Towarzyszy nam obecność Boga w naszym życiu. We wszystkich naszych wyzwaniach Bóg jest obecny. Zastanówmy się: Czy czuję obecność Boga w moim życiu?

Otwartość na nowe perspektywy

Otwartość na nowe perspektywy

Ważne jest, aby kultywować sposób myślenia, który docenia i przyjmuje pomysły innych. Obejmuje to aktywne słuchanie, rozważanie alternatywnych punktów widzenia i bycie otwartym na konstruktywną krytykę. W ten sposób możemy wspierać środowisko, które zachęca do współpracy i rozwoju intelektualnego, prowadząc do rozwoju silniejszych i bardziej innowacyjnych pomysłów. Odrzucanie pomysłu wyłącznie na podstawie faktu, że nie pochodzi on od nas samych, jest przykładem intelektualnej stronniczości i braku otwartości na nowe perspektywy. Ostatecznie wartość pomysłu powinna być określana na podstawie jego treści, wykonalności i potencjalnego wpływu, a nie tego, czy jest on zgodny z naszymi osobistymi preferencjami lub egoizmem.

Don Giorgio