Grupa kobiet w Tanzanii

Grupa kobiet w Tanzanii

W Chikukwe w Tanzanii odbyło się następne spotkanie kobiet organizowane przez siostrę Helenę. Tym razem kobiety uczyły się robić dekoracje, których używa się na różne uroczystości. Z każdym spotkaniem powiększa się nie tylko liczba kobiet, ale także sióstr, które chcą pomagać siostrze Helenie.

Spotkania dla kobiet w Tanzanii

Spotkania dla kobiet w Tanzanii

Siostra Helena rozpoczęła swoją pracę z kobietami w Chikukwe na południu Tanzanii. To nasza nowa działalność w regionie. Siostra Helena chce na różne sposoby pomagać kobietom z wioski w ich życiowych problemach i trudnościach. Do tej pory szukała takich kobiet odwiedzając mieszkańców wioski. Teraz razem z siostrą Aloizją organizują spotkania dla kobiet w klasztorze sióstr. Spotkania grupy będą odbywały się w czwartki, a w pozostałe dni tygodnia siostry będą odwiedzać kobiety w ich domach. Na spotkaniach kobiety będą się uczyć szycia i gotowania, a przy tych pracach będą mogły porozmawiać o swoich problemach i codziennym życiu. Pierwsze spotkanie już się odbyło i bardzo podobało się uczestniczkom. Obiecały, że na następne spotkanie przyprowadzą swoje koleżanki.

Kursy szycia na Filipinach

Kursy szycia na Filipinach

W naszym domu w Manili siostry organizują kursy szycia dla kobiet z ubogich dzielnic miasta. Kursy trwają dwa tygodnie i uczestniczy w nich około 8-9 kobiet. Inicjatywę wspiera Ambasada Polska na Filipinach. Właśnie zakończył się pierwszy z planowanych trzech kursów. 8 kobiet otrzymało certyfikaty ukończenia kursu, a tym samym umiejętność, dzięki której będą mogły podjąć pracę.

Dzień wprowadzenia dla nowych pracowników

Dzień wprowadzenia dla nowych pracowników

W dniu 20 września 2022 r. w klasztorze św. Augustyna w Berlinie odbył się „Dzień wprowadzenia dla nowych pracowników”. Dzień ten odbywa się w Berlinie dwa razy do roku od 2005 roku (jedynie w czasach pandemii była przerwa). Na to wydarzenie zaproszeni są nowo zatrudnieni pracownicy placówek Sióstr Maryi w Berlinie i okolicach, tj. z Marienkrankenhaus w Berlinie-Lankwitz oraz z placówek dla seniorów w Berlinie-Kreuzberg, -Karlshorst i Luckenwalde.
Dzień ten prowadzony był przez wikarię generalną, s. Petrę, oraz dyrektora zarządzającego naszymi obiektami, pana Thomasa Wagnera. Po rundzie wstępnej uczestnicy dowiedzieli się od s. Petry o powstaniu i historii Zgromadzenia. W dalszej części Pan Wagner przybliżył strukturę i funkcjonowanie naszych placówek za pomocą schematu organizacyjnego oraz zagłębił się w aktualne problemy i wyzwania. Uczestnicy mieli możliwość zadawania pytań i po początkowej powściągliwości rozwinęła się żywa wymiana zdań. Tym razem szczególną radością było również to, że w spotkaniu wzięła udział przełożona generalna, s. M. Sybilla, która również chętnie włączyła się w dyskusje.
Kolejnym ważnym punktem spotkania była prezentacja misji naszych placówek, która zapoznała uczestników z zasadami i wytycznymi, które kierują pracą w naszych placówkach. Tutaj przekazywano i omawiano informacje o wartościach i chrześcijańskim obrazie człowieka, o obrazie siebie w duszpasterstwie, o radzeniu sobie z umieraniem i opieką u kresu życia.
Po rundzie informacyjnej, w której uczestnicy mogli wypowiedzieć swoje opinie i życzenia, spotkanie zakończyło się nabożeństwem ekumenicznym w naszej kaplicy szpitalnej.
Ponieważ od tak dawna organizujemy ten dzień w Prowincji Niemieckiej, mogę powiedzieć, że stał się on dobrą tradycją i jest doceniany przez pracowników, a oni chcieliby, aby takich spotkań było więcej.

Panie, Ty posyłasz robotników na swoje żniwo

Panie, Ty posyłasz robotników na swoje żniwo

Po świętowaniu 50-lecia naszego Zgromadzenia w Tanzanii w lipcu tego roku, miałyśmy wielką radość 8 września 2022 r. ogłosić, że 7 młodych postulantek rozpoczęło nowicjat w Chikukwe (Tanzania), a kolejne 7 kandydatek, po zakończeniu kandydatury, poprosiło o przyjęcie do postulatu naszego Zgromadzenia.
Towarzyszmy tym młodym dziewczętom i kobietom naszymi modlitwami i prośmy Boga, aby nadal towarzyszył naszemu Zgromadzeniu swoim błogosławieństwem, aby dzieło i charyzmat naszego Założyciela mogły w przyszłości szerzyć się i rozwijać w Tanzanii.

Najsłodsza…

Najsłodsza…

W 86. rocznicę śmierci siostry Marii Dulcissimy (Heleny Joanny Hoffmann), 18 maja w Świętochłowicach Zgodzie, wierni modlili się w czasie mszy świętej o dar beatyfikacji służebnicy Bożej (etap diecezjalny procesu beatyfikacyjnego został już zakończony), a wieczorem w miejscu, gdzie Helenka przyszła na świat, przy obecnej ulicy Drzymały 5 nabożeństwo majowe poprowadził ks. proboszcz Bogusław Jonczyk z parafii św. Józefa w Świętochłowicach.

W piątek 20 maja czuwaniem modlitewnym w pięknym, kameralnym Brzeziu (obecnie część Raciborza) – to tu, w domu zakonnym sióstr Zgromadzenia Maryi Niepokalanej, siostra Dulcissima żyła i w ziemskim znaczeniu tego słowa umarła – rozpoczęły się I Dni Dulcissimiańskie. Zorganizowane z inicjatywy sióstr z klasztoru Marianek w Raciborzu Brzeziu przy współudziale władz miasta świętowanie miało wymiar nie tylko modlitewny. Uroczystości towarzyszyła także refleksja naukowa oraz atrakcje dla rodzin. Wszystko, by przypomnieć i uczcić s. Dulcissimę.

Nazajutrz, w sobotę w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Raciborzu, o godzinie 9.00 pod przewodnictwem Jego Ekscelencji ks. bp. Andrzeja Czai odprawiona została Eucharystia. Homilię wygłosił Jego Ekscelencja ks. bp Jan Kopiec. O 10.30 w Raciborskim Centrum Kultury „Strzecha” rozpoczęło się sympozjum „Anioł z Górnego Śląska – ponadczasowy wymiar charyzmatu służebnicy Bożej s. M. Dulcissimy”. Gości przywitali: przybyła z Rzymu przełożona Zgromadzenia Matka Generalna s. dr Sybilla Kołtan SMI, która na trzy dni przyjechała do Raciborza z Rzymu, oraz prezydent Raciborza Dariusz Polowy, który objął całe wydarzenie swoim patronatem. Wzięli w nim udział dr hab. Halina Dudała – prof. UP, dr Bernard Linek z Instytutu Śląskiego, dr Jacek Kurek z Muzeum Hutnictwa w Chorzowie i ks. dr hab. Henryk Olszar – prof. UŚ. Wystąpienie nieobecnego z powodów zdrowotnych ks. dr. Przemysława Krakowczyka SAC odczytała siostra Małgorzata Cur, która też wraz Grzegorzem Wawocznym poprowadziła spotkanie.

Po sympozjum odbyło się wspólne zwiedzanie Raciborza pod kuratelą wspomnianego Grzegorza Wawocznego, znamienitego znawcy dziejów miasta. Dzień zwieńczył odbywający się w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Raciborzu – koncert chóru parafii świętych apostołów Mateusza i Macieja w Brzeziu, pod dyrekcją Aleksandry Gamrot. Zagrała orkiestra symfoniczna PSM I i II stopnia im. Ludomira Różyckiego w Gliwicach, pod dyrekcją Andrzeja Rosoła. Wydarzenie wstępem opatrzyła s. dr Elżbieta Cińcio SMI wypowiedź formułująca w temat: M. Dulcissima Hoffmann SMI ukochanym dzieckiem Maryi Niepokalanej.

W niedzielę uroczystej mszy św. przewodniczył abp Adrian Galbas SAC, który poświęcił Zakątek siostry Dulcissimy przed klasztorem Sióstr Maryi Niepokalanej w Brzeziu. Został tu umieszczony baner ze zdjęciami brzeskich przyjaciół Dulcissimy. Ścieżkę edukacyjno-kontemplacyjną, w której jedną z tablic poświecono siostrze Dulcissimie – górnośląskiej śląskiej kandydatce na ołtarze – otwarły Lasy Państwowe w lesie „Widok” w Raciborzu-Brzeziu. Zasadzono także Dąb Niepodległości (to wyjątkowa, numerowana sadzonka poświęcona przez papieża Franciszka w 2018 r.). Dąb w klasztornym ogrodzie sadzili: abp koadiutor, prezydent Dariusz Polowy, leśnicy oraz siostra generalna zgromadzenia Sybilla Kołtan. Odbył się też festyn rodzinny z atrakcjami dla dzieci. To były pięknie przeżyte dni w majowej, wiosennej, pogodnej aurze i świetle płynącym z pamięci o pięknym człowieku – siostrze Dulcissimie, która wychowywała się w Zgodzie (od 1929 r. dzielnicy Świętochłowic). Jest córką Ziemi rodzącej dobro, jest znakiem, który odczytuję nie tylko podczas każdego spaceru wiodącego z mojego hajduckiego domu do tego, w którym się wychowywała – to wprawdzie bardzo niewielka odległość, ale obejmująca całą wieczność. Do tej wieczności siostra Dulcissima tęskniła, czyniąc swoje życie – niejako w korespondencji z nazwą miejscowości, z której się wywodziła – „zgodą” na Bożą wolę. Ksiądz Henryk Olszar pisał: „Droga życiowa Oblubienicy do świętości wiodła przez tradycyjną śląską pracowitość i oszczędność oraz głęboką pobożność maryjną i eucharystyczną w duchu świętej Teresy od Dzieciątka Jezus”.

 

Jacek Kurek