kwi 30, 2025 | AKTUALNOŚCI
16 kwietnia 2025 r. miałyśmy wielką radość powitać w naszej wspólnocie pierwsze trzy młode dziewczęta z Indonezji jako postulantki.
W ramach przygotowań Przełożona Generalna, która wówczas przebywała na Flores, poprowadziła dla nich 3-dniowe rekolekcje.
Po południu 16 kwietnia Filomena, Urszula i Weronika zostały przyjęte do postulatu podczas Mszy Świętej. Mszę św. odprawił o. Jan (miejscowy misjonarz Verbista SVD), który towarzyszy naszym kandydatkom i postulantkom jako kierownik duchowy i spowiednik. Koncelebransami byli o. Tadeusz i o. Bosko (obaj SVD). Po kazaniu kandydatki uklękły przed ołtarzem i modliły się do Matki Bożej, naszej patronki, o pomoc, opiekę i prowadzenie do Jej Syna, naszego Pana, do którego teraz pragną w pełni należeć w naszym Zgromadzeniu.
Na znak przyjęcia, Przełożona Generalna wręczyła każdej z nich mały cudowny medalik.
Po Mszy Świętej wszyscy gratulowali nowym postulantkom, a dzień zakończył się radosnym wspólnym posiłkiem.
Towarzyszmy naszym postulantom i początkom naszego Zgromadzenia w Indonezji naszymi modlitwami, aby dzieło naszego Założyciela mogło tam wzrastać i stawać się błogosławieństwem dla ludzi.
kwi 18, 2025 | AKTUALNOŚCI
Po rozpoczęciu naszej misji w Indonezji na wyspie Flores w 2024 roku, cieszymy się, że udało nam się zbudować tam nasz pierwszy dom misyjny. Początkowo siostry i trzy młode dziewczyny, które chcą dołączyć do naszego zgromadzenia, mieszkały w małym domu z misjonarzami ze verbistami (SVD). Ojciec Tadeusz, polski misjonarz, który mieszka na wyspie Flores od ponad 60 lat i zbudował tam wiele obiektów, szkół i szpitali, udostępnił nam na początek swój dom. Pomógł nam również w zakupie działki i budowie naszej stacji misyjnej. W rezultacie przełożona generalna, s. Sybilla, i wikaria, s. Petra, mogły zamieszkać w nowo wybudowanym domu i żyć razem z małą wspólnotą podczas ich wizyty na Flores w dniach 1-23 kwietnia 2025 roku.
Dom nie jest duży, ale siostry i kandydatki (obecnie jest ich 4) mają własne małe pomieszczenia mieszkalne. Jest tam mała kaplica, kuchnia, refektarz i 1 pokój gościnny. Z drugiej strony teren jest dość duży i planowane są dalsze budynki w nadziei, że mała wspólnota będzie się rozrastać, a młode dziewczyny będą chciały do nas dołączyć. Siostry uprawiają warzywa na swoim terenie, co jest bardzo pomocne w codziennym zaopatrzeniu w żywność.
Siostry są już aktywne w parafii. Pomagają w rozdawaniu komunii świętej, co jest konieczne podczas niedzielnych nabożeństw, ponieważ duży kościół jest często wypełniony po brzegi. Odsetek katolików na Flores wynosi ponad 90 procent, a tamtejsi ludzie bardzo poważnie traktują swoją wiarę. Po niedzielnym nabożeństwie siostry zanoszą Komunię Świętą osobom chorym i starszym, a wzruszające jest to, jak bardzo ludzie czekają na tę wizytę. W rezultacie udało się już nawiązać dobre kontakty z tamtejszą ludnością. Mieszkańcy wioski i parafii są bardzo szczęśliwi, że nasze Zgromadzenie właśnie rozpoczęło tam swoją misję i są z tego dumni. Są otwarci i pomocni wobec sióstr, dzięki czemu możemy patrzeć w przyszłość z nadzieją, w głębokim zaufaniu, że Boże błogosławieństwo będzie towarzyszyć naszej małej wspólnocie i że może ona stać się błogosławieństwem dla mieszkańców Flores.
kwi 18, 2025 | AKTUALNOŚCI
Ze względu na dotkliwy brak sióstr i zaawansowany wiek sióstr w regionie niemieckim, zarząd naszego zgromadzenia został zmuszony do zamknięcia klasztoru św. Jadwigi w Cochem po 72 latach pracy naszych sióstr w tym miejscu. Trzy siostry w wieku 70, 86 i 94 lata nadal mieszkały w tym klasztorze. Dwie z nich mieszkały na oddziale domu opieki.
W dniu 14 marca 2025 r. w kaplicy domu opieki św. Jadwigi odbyło się uroczyste nabożeństwo pożegnalne i dziękczynne z tej okazji. Oprócz przełożonej regionalnej s. Corduli wzięły w nim udział przełożona generalna s. Sybilla i wikaria generalna s. Petra. Kierownictwo placówki, wielu pracowników, mieszkańców i ich krewnych, burmistrz i mieszkańcy miasta Cochem również przybyli, aby wyrazić żal z powodu odejścia sióstr, ale także wdzięczność za ich wieloletnią służbę. Dla większości mieszkańców Cochem siostry są integralną częścią wizerunku miasta, a zwłaszcza domu opieki św. Jadwigi. Dlatego tak trudno jest się z nimi pożegnać.
Pod koniec nabożeństwa przełożona generalna podziękowała siostrom, a zwłaszcza ostatniej przełożonej klasztoru, s. Felicitas Pöller, za ich wierną i błogosławioną służbę. Życzyła jej i pozostałym dwóm siostrom Bożego błogosławieństwa na nowy początek w nowym środowisku życia. Jako symbol tego podarowała s. Felicitas ikonę anioła z życzeniem, aby był dla niej dobrym towarzyszem. Przełożona generalna podziękowała również wszystkim pracownikom, mieszkańcom, kapłanom i przyjaciołom, którzy zawsze wspierali nasze siostry radą i aktywną pomocą w tym długim okresie. Powiedziała: „Chociaż dzisiaj zamykamy wspólnotę zakonną w tym domu, nasza misja się nie kończy. Będziemy nadal jednoczyć się z wami, modlić się za was i za to miejsce, aby nadal było miejscem wiary, miłości i wzajemnej troski”.
Po nabożeństwie odbyło się małe przyjęcie dla wszystkich sióstr i gości, podczas którego nastąpiła ożywiona wymiana pomysłów i odświeżono wspomnienia z przeszłości.
Niech Boże błogosławieństwo nadal towarzyszy nam wszystkim.
mar 9, 2025 | AKTUALNOŚCI
W Generalacie odbyła się uroczystość wręczenia dekretów dla przełożonych.
S.M. Agnes Mwanajimba otrzymała dekret na trzecią kadencję jako Przełożona Regionu Tanzania.
S.M. Franciszka Jarnot otrzymała dekret na I kadencję jako przełożona w Domu Generalnym
S.M. Magdalena Delczyk otrzymała dekret jako przełożona w Pompejach
Siostrom Przełożonym życzymy światła Ducha Świętego i i głębokiej osobistej relacji z Jezusem, do którego wszyscy należymy. Niech Maryja prowadzi nasze Siostry Przełożone po drogach swojego Syna.
mar 9, 2025 | AKTUALNOŚCI
Od 1 lutego do 4 marca trzy siostry z zarządu Regionu Tanzanii przebywały z wizytą w Europie. Głównym celem wizyty były warsztaty i spotkania przygotowujące do przeprowadzenia kapituły regionalnej, która zaplanowana jest na jesień tego roku. W tym czasie, oprócz przygotowań do kapituły siostry odbyły razem ze wspólnotą Generalatu, pielgrzymkę jubileuszową do grobu świętego Piotra w Rzymie. Zdążyły także uczestniczyć w spotkaniu z Ojcem Świętym przed jego chorobą. Pielgrzymowały także do grobu naszego Księdza Założyciela i siostry Dulcissimy. Udało się im odwiedzić wiele wspólnot w Polsce, w Niemczech oraz nasze siostry w Pompejach. Był to dla nich bardzo intensywny oraz bogaty czas. Siostry zostały obdarzone ogromną życzliwością i miłością w naszych europejskich wspólnotach. Wyjeżdzając dziękowały wszystkim za tak wspaniałe przyjęcie i przyznały, że po tej wizycie słowo „jedność” w naszym Zgromadzeniu rozumieją głębiej i łączą z doświadczeniem, którego doznały podczas swojej wizyty.
lut 25, 2025 | AKTUALNOŚCI
Uroczystą Mszą świętą w kościele św. Józefa Robotnika w Świętochłowicach uczczono 115. urodziny naszej siostry Dulcissimy. Eucharystii przewodniczył bp Jan Kopiec, emerytowany ordynariusz diecezji gliwickiej, a homilię na temat służebnicy Bożej wygłosił ks. prof. Henryk Olszar z Uniwersytetu Śląskiego.
Na początku Eucharystii ks. Bogusław Jonczyk przywitał wszystkich Przyjaciół s. Dulcissimy a wśród nich ks. biskupa Jana, kapłanów, ks. Filipa z Nigerii i siostry Maryi Niepokalanej. Ksiądz Proboszcz serdecznie przywitał Matkę Generalną M. Sybillę, siostry z Tanzanii jak i licznie przybyłe siostry z wielu palcówek w Polsce. Pozdrowił także wszystkich łączących się poprzez transmisję internetową a w sposób szczególny nasze współsiostry z krajów misyjnych czy też siostry starsze i chore.
„Podążałam za czymś, czego moje wnętrze, moje serce szukało”. Te słowa młodej Helenki cytował ks. prof. Henryk Olszar. Wskazywał, że dziewczyna z domu rodzinnego wyniosła głęboką wiarę, szacunek dla innych, właściwe odniesienie do pracy oraz wielką wrażliwość na sprawy cierpienia innych osób.
Wskazał, że miała łaskę trafiać na ludzi, którzy prowadzili ją drogą do Boga. Szybko nawiązała kontakty z siostrami Maryi Niepokalanej. Pod okiem księdza proboszcza Edwarda Adamczyka rozpoczęła przygotowanie do spowiedzi i Komunii świętej. Duchowny, budowniczy kościoła pod wezwaniem Świętego Pawła Apostoła w Nowym Bytomiu przekonywał ją, że powinna Jezusowi zbudować duchową kapliczkę. Chodziło o ćwiczenie w cnotach.
Kaznodzieja nawiązywał do dnia I Komunii świętej, którą Helena przyjęła w 1921 roku. W 1924 roku Helena dostrzegła w sobie pragnienie poświęcenia się Bogu. „Przeżyłam pokusy i zmagania przez nieprzyjaciela, który mi stale mówił, że jestem niezdolna do klasztoru, ponieważ nic nie potrafię. Odpowiedzią było pracować, cierpieć i duszę ratować” – pisała. Ostatecznie zdecydowała się wstąpić w szeregi sióstr Maryi Niepokalanej w 1928 roku.
„Była gotowa porzucić wszystko, aby pójść za Jezusem definitywnie. Warto też zauważyć, że faktem decydującym o kierunku religijności Heleny było znalezienie na polu między Zgodą a nowym Bytomiem medalika z wizerunkiem świętej Teresa z Lisieux. Odtąd i Helena weszła w krąg mentalności tej świętej” – mówił ksiądz Henryk Olszar.
W 1934 roku Helena jako siostra Maria Dulcissima zapisała na kartce papieru kilka słów o swoim powołaniu. „Myślę, iż Pan Bóg prowadzi mnie dziwnymi drogami, których sama nie pojmuje. A gdy teraz cierpienia mnie przygniatają, to powtarzam sobie: Panie, niech się wypełnia Twoja wola, nie moja. Lecz i tu trzeba powiedzieć: Deo gratias. Często powtarzam sobie, Panie, którego tak głęboko noszę w mym sercu, naucz mnie miłować, cierpieć i milczeć, aby Tobie, przez moje nic, zdobywać dusze. Przez moje codzienne dobre czyny uratować choć jedną jedyną duszę” – cytował zapisane słowa siostry ksiądz Olszar.
Już w 1932 roku lekarze postawił jej diagnozę — guza mózgu. Jej stan zdrowia ulegał znacznemu pogorszeniu, jednak jej duchowe życie wzrastało. Miała dar przepowiadania przyszłości i ukryte stygmaty, a od dzieciństwa spotykała się w mistycznych wizjach ze św. Teresą od Dzieciątka Jezus. Zmarła 18 maja 1936 roku.
Na zakończenie mszy św. Przełożona Prowincjalna s. Magdalena podkreślała, że zgromadziła nas tego dnia w kościele na Zgodzie wdzięczność Bogu za dar s. Dulcissimy, za bezmiar miłości jaką Bóg wlał w jej serce. Siostra Prowincjalna podziękowała ks. Biskupowi jak i wszystkim kapłanom za sprawowaną Eucharystie, Matce Generalnej i wszystkim siostrom za wspólną modlitwę, parafianom za żywą wiarę, dziękowała też wszystkim uczestnikom tego nabożeństwa za obecność i wspólne dziękczynienie Bogu.
Matka Sybilla wśród wielu dobrych słów jakie wypowiedziała przekazała także pozdrowienia od wszystkich sióstr, które nie mogły przyjechać do Świętochłowic a duchowo łączyły się z nami. Przełożona Generalna w Imieniu całego Zgromadzenia podziękowała ks. Proboszczowi Bogusławowi Jonczykowi, parafianom i wszystkim zgromadzonym za modlitwę o beatyfikację s. Dulcissimy. Matka poprosiła także o modlitwę w intencjach pani postulator i wszystkich zaangażowanych w trwające prace procesowe. Pewną niespodzianką był prezent jaki Przełożona Generalna wręczyła ks. Bogusławowi. „Urodziny to też prezent – mówiła M. Sybilla, – w imieniu Zgromadzenia przywiozłam prezent dla ks. Proboszcza i całej parafii, jest to błogosławieństwo Ojca świętego Franciszka”. Gromkimi brawami wierni podziękowali przełożonej generalnej za tak wspaniałą niespodziankę.
Po Mszy św. w kościele św. Józefa Robotnika w Świętochłowicach Teatr Hagiograf im. św. Teresy z Lisieux z Krakowa zaprezentował sztukę teatralną „Dwie Siostry”. W postacie św. Tereski i s. Dulcissimy wcieliły się Izabella Drobotowicz-Orkisz oraz Barbara Misiun. O oprawę muzyczną zadbała : Dominika Szydło-Salik – altówka.
Na zakończenie Eucharystii wszyscy wierni byli częstowani słodkimi babeczkami z świeczką udekorowanymi w kolorowy papier, które można było zabrać do domu. Przygotowałyśmy ok 600 takich słodkich prezentów.
Na zakończenie urodzin s. Dulcissimy została poświęcona tablica pamiątkowa na domu rodzinnym – familoku – Helenki Hoffmann, przy ul. Drzymały 5 w Świętochłowicach.
s. Małgorzata Cur
