mar 24, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Zwiastowanie Pańskie
Czytania Iz 7:10-14,8:10; List do Hebrajczyków 10:4-10; Ewangelia Łukasza 1:26-38
Zwiastowanie Pańskie zmienia wszystko, ponieważ wyznacza moment, w którym wieczność dotyka czasu, a Słowo staje się ciałem. W cichej wiosce Nazaret Stwórca wkracza w swoje stworzenie – nie grzmotem czy ogniem, ale poprzez pokorne „tak” młodej kobiety. Słowo, przez które wszystko się stało, przyjmuje ludzkie serce, ludzką twarz i ludzkie przeznaczenie. Zwiastowanie to moment, w którym wieczne Słowo Boga wkracza w ograniczenia ludzkiej historii. To wieczność obejmująca czas. Maryja, pełna łaski, staje się miejscem spotkania wieczności i czasu, boskiej wolności i ludzkiej współpracy. Jej „tak” odbija się echem przez wieki, ponieważ w nim odwieczny plan zbawienia znajduje dom w naszym świecie. Zwiastowanie jest tajemnicą pokory i chwały, w której ponadczasowy Bóg decyduje się wpisać w ludzką historię – nie siłą, ale szeptem, wyborem i sercem otwartym na Jego wolę. W posłuszeństwie Maryi i samoofierze Chrystusa zbawcza wola Boga zaczyna się rozwijać w najbardziej zdumiewający sposób. Zwiastowanie to nie tylko wydarzenie; to świt odkupienia. Zastanówmy się: Czy naprawdę rozumiem, co wydarzyło się podczas Zwiastowania? Słowo stało się ciałem.
Don Giorgio
mar 23, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 3. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie 2 Krl 5:1-15
W dzisiejszym pierwszym czytaniu (2 Krl 5:1-15) jesteśmy świadkami początkowego oburzenia Naamana, gdy prorok Elizeusz poleca mu wykonanie pozornie prostej czynności – kąpieli w rzece Jordan. Naaman oczekiwał czegoś większego, czegoś bardziej dramatycznego, co odpowiadałoby powadze jego stanu. Jednak to spotkanie ujawnia głęboką wielkopostną prawdę: to nie wielkość naszych działań, ale duch, w jakim są one wykonywane, ma znaczenie przed Bogiem. Wiara przekształca nawet najprostszy gest w moment łaski. Wielki Post zaprasza nas do pokory – zaufania, że Bóg działa poprzez zwykłe środki i podchodzenia do naszych praktyk nie z dumą lub oczekiwaniem spektakularności, ale ze szczerymi sercami otwartymi na uzdrowienie. Kiedy działamy z wiarą, nasze najmniejsze uczynki – akty miłosierdzia, słowa życzliwości, ciche modlitwy – stają się ścieżkami odnowy i narzędziami Bożego miłosierdzia. Zastanówmy się: Wielki Post jest potwierdzeniem naszej wiary nawet w prostych czynnościach codziennego życia.
Don Giorgio
mar 23, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Księga Wyjścia 3:1-8,13-15
Ta tajemnicza scena wprowadza nas w serce objawienia: Bóg objawia się jako Obecność, która wzywa, która mówi, która posyła. Nie jest Bogiem odległym, bezosobowym czy abstrakcyjnym, ale Bogiem, który widzi cierpienie swojego ludu, który słyszy wołanie uciśnionych i zstępuje, by ich wyzwolić. Krzew gorejący jest żywym obrazem Wcielenia: Bóg wkracza w historię, nie niszcząc jej, ale raczej ją uświęcając. Chrystus jest krzewem, który płonie boską miłością, ale przyjmuje nasze kruche człowieczeństwo. Ta sama Tajemnica odnawia się w Eucharystii: pod skromnymi znakami chleba i wina płonie prawdziwa Obecność Pana. A kiedy Bóg mówi: „Jestem, który jestem”, oferuje nam bardzo głęboką prawdę. On jest Istotą par excellence, wieczną, wierną, obecną. Nie jest Bogiem stworzonym ludzkimi rękami, ale Tym, który jest, który pozostaje, który nam towarzyszy. Wierzyć w tego Boga oznacza wejść z Nim w żywą relację, zaufać Jego obietnicy, pozwolić się kształtować Jego woli. Zastanówmy się: Wielki Post to przebywanie w Jego żywej Obecności z żywą odpowiedzią relacji.
Don Giorgio
mar 21, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 2. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Micheasza 7:14-15,18-20
W tym okresie Wielkiego Postu słowa proroka Micheasza stanowią potężne zaproszenie do kontemplacji bezgranicznego miłosierdzia Boga. „Jakiż bóg może się z Tobą równać?” – pyta – wskazując nam na boską miłość, która przebacza, uzdrawia i przywraca. Bóg nie rozmyśla nad naszymi niepowodzeniami, ale rozkoszuje się okazywaniem miłosierdzia, obejmując nas nie potępieniem, ale współczuciem. Wielki Post nie jest więc tylko czasem na samoocenę i skruchę, ale podróżą z powrotem do serca Boga, który wrzuca nasze grzechy w głębiny morskie. Boże przebaczenie to nie tylko wyczyszczenie kartki; to ponowne stworzenie, przywrócenie godności, powrót do komunii. W czasie Wielkiego Postu, gdy ujawniamy nasze grzechy, odkrywamy, że Bóg nie jest surowym sędzią, który ma je przeciwko nam, ale miłosiernym Ojcem, który chętnie wrzuca je w głębiny morza. Taka jest miłość, która spotyka naszą skruchę z łaską, a nasze złamanie z uzdrowieniem, zapraszając nas do ponownego kroczenia w wolności przebaczenia. Zastanówmy się: Wielki Post jest podróżą do serca Pana, który zawsze przebacza bezwarunkowo.
Don Giorgio
mar 21, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 2. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Księga Rodzaju 37:3-4,12-13,17-28
Historia Józefa i jego braci z Księgi Rodzaju 37 pokazuje, jak ludzka zazdrość może prowadzić do poważnej niesprawiedliwości, a jednak Boży plan pozostaje niezmienny. Bracia Józefa, pochłonięci zazdrością, chcieli się go pozbyć, sprzedając go w niewolę. Jednak to, co zamierzali skrzywdzić, Bóg ostatecznie wykorzystał do większego celu. Ten okres Wielkiego Postu zachęca nas do refleksji nad sposobami, w jakie zazdrość może zakorzenić się w naszych sercach, prowadząc nas z dala od woli Bożej. Zazdrość zaślepia nas, zniekształca nasze postrzeganie innych i skłania nas do działania wbrew miłości i prawdzie. Wielki Post to czas oczyszczenia – wezwanie do rozpoznania i poddania się tym tendencjom, pozwalając Bożej łasce przemienić nasze serca. Czyniąc to, dostosowujemy się do Jego planu, ufając, że nawet w obliczu prób Bóg działa, przynosząc odkupienie i spełnienie wykraczające poza to, co możemy zobaczyć. Zastanówmy się: Wielki Post oczyszcza nas z zazdrości, która prowokuje niegodziwość przeciwko Bożemu planowi.
Don Giorgio
mar 20, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Jeremiasza 17:5-10
Pierwsze czytanie z Księgi Jeremiasza 17:5-10 służy jako potężne przypomnienie o konsekwencjach pokładania zaufania w ludzkiej sile i bezpieczeństwie materialnym, a nie w Panu. Kiedy polegamy wyłącznie na światowych zapewnieniach, nasze serca stopniowo odwracają się od Boga, czyniąc nas ślepymi na Jego błogosławieństwa i izolując nas od prawdziwej komunii z Nim i innymi. Bez boskiego zaufania nasze życie staje się niespokojne, pełne niepokoju i pozbawione głębokiej harmonii, którą może przynieść tylko wiara. Czy przenieśliśmy naszą ufność na ludzką władzę, bogactwo lub status, pozostawiając Boga na marginesie naszego życia? Ten czas skruchy i odnowy wzywa nas do wyrównania naszych serc, wykorzenienia niewłaściwych zależności i ponownego odkrycia pokoju płynącego z pełnego zaufania Panu, który jako jedyny jest naszym prawdziwym źródłem siły i stabilności. Zastanówmy się: Wielki Post jest świętą okazją do zbadania, gdzie naprawdę leży nasze zaufanie.
Don Giorgio
