Piątek, 16 czerwca

Piątek, 16 czerwca

Najświętsze Serce Pana Jezusa – Uroczystość
Pierwsze czytanie – Księga Powtórzonego Prawa 7:6-11
„[…] ciebie wybrał Pan, Bóg nasz, abyś był Jego ludem […]”. Pan wybrał nas, abyśmy byli Jego własnym ludem. Wybrał nas sercem, abyśmy byli Jego własnością. To z Jego miłości do nas. Odkupił nas, aby uczynić nas swoimi. Jest wierny swojemu przymierzu, aby zachować nas dla siebie. Dzięki Jego łaskawości przez tysiąc pokoleń pozostajemy Jego własnością na zawsze. Jego miłość do nas nie wynika z naszych zasług. Ale z powodu Jego wyboru. Musimy więc pozostać w tej miłości poprzez nasz wybór we wszystkich rzeczach. On chce, abyśmy pozostali Jego własnym ludem. Dlatego musimy dokonywać wyborów miłości, tak jak On nas wybrał. Musimy rozwijać relację z Sercem Jezusa, gdzie możemy znaleźć miłość Boga w jej doskonałości. Serce Jezusa jest najlepszym miejscem, ponieważ jest pełne miłości i przebaczenia, miłosierdzia i łaski. To pewne miejsce, ponieważ to Bóg postanowił nas kochać, znając nas doskonale. Zastanówmy się: Jak bardzo jestem oddany Najświętszemu Sercu Jezusa?

Czwartek, 15 czerwca

Czwartek, 15 czerwca

Czwartek 10 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 3:15-4:1,3-6
„Nie zostanie usunięty, dopóki nie zwrócą się do Pana. A Pan jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański, tam jest wolność”. Teraz ten Pan jest Duchem i ten Duch Pana daje nam wolność. Nie żyjemy już w świecie zawoalowanych rzeczywistości, ponieważ w Jezusie Chrystusie objawia się oblicze Boga. „Niechaj z ciemności światłość zaświeci”, który zabłysnął w naszych umysłach, aby promieniować światłem poznania chwały Bożej, chwały na obliczu Chrystusa”. Światłem jaśniejącym z ciemności jest oblicze Boga objawione w Jezusie Chrystusie. Jesteśmy wezwani, by promieniować tym, co rozbłysło w naszych umysłach. Spotkanie z Jezusem bez zasłony daje ci wolność promieniowania tym, co otrzymałeś w tym spotkaniu. Światło, które Jezus Chrystus wnosi do naszego życia, możemy przyjąć tylko wtedy, gdy cieszymy się wolnością, którą On dla nas zyskał. Zastanówmy się: Czy jestem wystarczająco wolny, by promieniować światłem, które Jezus Chrystus wnosi do mojego życia?

Środa, 14 czerwca

Środa, 14 czerwca

Środa 10 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 3:4-1
„Wszystkie nasze kwalifikacje pochodzą od Boga”. Jest to bardzo ważne, aby pamiętać o tym w naszym codziennym życiu. Chcielibyśmy sami się określać, tak jak byśmy chcieli. Ale Słowo Boże mówi, że wszystkie kwalifikacje pochodzą od Boga. Nie możemy więc kwalifikować samych siebie, ale przyjmować kwalifikacje, które pochodzą od Boga. Chcielibyśmy również kwalifikować tych, którzy są wokół nas. Ale znowu, Słowo Boże mówi, że wszystkie kwalifikacje pochodzą od Boga. Nie jesteśmy więc w stanie kwalifikować innych. Nie jesteśmy w stanie osądzać innych. Paweł mówi również, w jaki sposób kwalifikacje pochodzą od Boga. Kwalifikacja od Boga opiera się na Duchu, który daje życie, a nie na literach pisanych, które przynoszą śmierć. Duch Boży, który daje życie, zawsze stara się widzieć światło i życie. Litery, które przynoszą śmierć, próbują przynieść ciemność i śmierć. Musimy poddać się Duchowi, aby zawsze widzieć życie i światło. Zastanówmy się: Czy jestem gotowy zakwalifikować siebie i innych w świetle Ducha, który przynosi życie?

Wtorek, 13 czerwca

Wtorek, 13 czerwca

Święty Antoni z Padwy, kapłan, doktor Kościoła
Wtorek 10. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 1:18-22
„…u Niego zawsze było Tak…”. W tym małym akapicie możemy dostrzec coś fundamentalnego. Paweł podkreśla fakt życia w Jezusie Chrystusie. Wszystkie Boże obietnice Starego Testamentu wypełniły się w Jezusie Chrystusie. Tak więc nasza odpowiedź Bogu w Jezusie Chrystusie nigdy nie może być „Nie”, ale tylko „Tak”. Święty Paweł nawet to podkreśla: „Wiele obietnic, które Bóg uczynił, tak dla nich wszystkich jest w Nim. Dlatego to „przez Niego” odpowiadamy Amen na chwałę Boga”. Relacja Boga z nami jest zapewniona w Jezusie Chrystusie. Innymi słowy, w Jezusie Chrystusie nasza relacja z Bogiem jest konkretna i ostateczna. Słowo Boże nawet podaje na to dowód. „Pamiętaj, że to sam Bóg zapewnia nas wszystkich i ciebie o naszej pozycji w Chrystusie i namaścił nas, naznaczając nas swoją pieczęcią i dając nam zastaw, Ducha, którego nosimy w naszych sercach”. Duch Święty, którego otrzymujemy w sakramentach, jest dowodem naszej relacji z Bogiem przez Jezusa Chrystusa. Duch Święty, którego nosimy w sercu, jest zadatkiem stałej relacji Boga z nami. Zastanówmy się: Czy jestem w stanie zawsze mówić Bogu „Tak” w oparciu o naszą relację z Bogiem w Jezusie Chrystusie?

Poniedziałek, 12 czerwca

Poniedziałek, 12 czerwca

Poniedziałek 10 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 1:1-7
Bóg wszelkiej pociechy, który nas pociesza we wszelkim smutku naszym, abyśmy mogli innym w ich smutku nieść pociechę, jaką sami od Boga otrzymaliśmy”. W tym wersecie możemy zobaczyć, jaki jest związek Boga z nami i co to oznacza. Bóg jest Bogiem wszelkiej pociechy, który pociesza nas we wszystkich naszych smutkach. Bóg jest z nami we wszystkich naszych smutkach. Jest łagodny dla nas we wszystkich trudnych sytuacjach w naszym życiu. To jest piękne. Ale ta relacja nie kończy się na tym. Słowo Boże mówi, że ta miłość Boga Ojca ma swój cel. Celem jest to, abyśmy mogli zaoferować innym, w ich smutkach, pocieszenie, które otrzymaliśmy od Boga. Jesteśmy powołani, aby oferować innym pociechę, którą sami otrzymujemy. Pocieszenie, które otrzymujemy od Boga, powinno przepływać przez nas do innych. Nie może zatrzymywać się na nas. Zastanówmy się: Na ile dzielę się z innymi pocieszeniem, które otrzymuję od Boga Ojca?