maj 2, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Atanazy, biskup, doktor Kościoła
Piątek drugiego tygodnia Wielkanocy
Pierwszy piątek miesiąca: Powierzmy się Najświętszemu Sercu Jezusa
Pierwsze czytanie Dz 5, 34-42
W Dziejach Apostolskich 5, 34-42 interwencja Gamaliela, szanowanego nauczyciela prawa, stanowi moment zaskakującej jasności i mądrości pośród narastającej wrogości wobec apostołów. Radzi on powściągliwość, sugerując, że jeśli ruch ten ma ludzkie pochodzenie, upadnie sam, ale jeśli pochodzi od Boga, żadna siła nie będzie w stanie go powstrzymać, a sprzeciwianie się mu będzie walką przeciwko samemu Bogu. Scena ta stanowi głęboką refleksję wielkanocną: zmartwychwstanie Chrystusa zapoczątkowało boskie dzieło, którego nie można uciszyć ani cofnąć ludzkim oporem. Apostołowie, ośmieleni przez zmartwychwstałego Pana, chętnie przyjmują cierpienie dla Jego imienia, radując się nie triumfalizmem, ale wiernością woli Bożej. W obliczu prześladowań nie odpowiadają przemocą ani nie popadają w rozpacz, ale wytrwale trwają w nadziei, codziennie głosząc Jezusa jako Chrystusa. Mądrość Gamaliela, choć być może ostrożna i niezdecydowana, zawiera jednak istotną prawdę dla każdego wierzącego: naszym zadaniem nie jest kontrolowanie wyników, ale dostosowanie się do woli Boga i zaufanie, że Jego zamierzenia, często ukryte i stopniowo się realizujące, zwycięży. Zastanówmy się: Wielkanoc to czas, w którym świętujemy triumf woli Bożej poprzez zmartwychwstanie Chrystusa, który zaprasza nas do życia w odważnej ufności w Jego niezmiennym planie, nawet pośród prób.
Don Giorgio
maj 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Józef Robotnik
Czwartek 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Pierwsze czytanie z Księgi Rodzaju 1:26-2:3
W uroczystość św. Józefa Robotnika czytanie z Księgi Rodzaju (1:26-2:3) zachęca nas do kontemplowania pracy jako świętej rzeczywistości zakorzenionej w samym akcie stworzenia. Bóg, który stworzył mężczyznę i kobietę na swój obraz, powierzył im zarządzanie ziemią, zaproszenie nie tylko do korzystania ze stworzenia, ale do współpracy ze Stwórcą w kształtowaniu go w sposób odpowiedzialny i pełen szacunku. W tej perspektywie praca nie jest ciężarem ani karą, ale szlachetnym wyrazem ludzkiej godności i powołania. Światło Wielkanocy, które oświetla wszystkie aspekty życia nadzieją zmartwychwstania, pozwala nam dostrzec, że praca to nie tylko zarabianie na życie lub osiąganie wyników; to droga do komunii z Bogiem i służby innym. Staje się środkiem uświęcenia, gdy ożywia ją miłość, sprawiedliwość i poświęcenie. Święty Józef, cichy opiekun Odkupiciela, jest przykładem tej prawdy poprzez swoją ukrytą, wierną pracę, przekształcając warsztat w Nazarecie w miejsce łaski. W nim widzimy, że każde uczciwe zadanie, bez względu na to, jak skromne, jest uczestnictwem w trwającym Bożym stworzeniu i wkładem w odkupienie świata. Zastanówmy się: Wielkanoc jest promiennym świętowaniem Zmartwychwstania Chrystusa, które przekształca każdy aspekt życia, w tym ludzką pracę, w święty udział w twórczym i odkupieńczym dziele Boga.
Don Giorgio
kwi 30, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Pius V, papież
Środa 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Pierwsze czytanie Dzieje Apostolskie 5:17-26
„Zastaliśmy więzienie bezpiecznie zamknięte i strażników pełniących służbę u bram, lecz gdy otworzyliśmy drzwi, nikogo nie znaleźliśmy w środku”. Tajemnicze uwolnienie apostołów z bezpiecznie zamkniętego więzienia w Dziejach Apostolskich 5 jest nie tylko niezwykłym wydarzeniem; jest to potężny symbol wewnętrznego wyzwolenia, które Zmartwychwstanie Chrystusa oferuje każdemu wierzącemu. Wielkanoc to nie tylko kamień odsunięty od grobu, ale także łańcuchy, które spadają z serca, strach, poczucie winy i rozpacz, które kiedyś nas ograniczały. Strażnicy, drzwi i mury pozostają, ale więźniowie odeszli, ponieważ Zmartwychwstały Pan nie może być ograniczony ludzkimi ograniczeniami ani zamkniętymi systemami. To jest przemieniająca wolność, którą obdarza Chrystus: nie tylko ucieczka od zewnętrznego ucisku, ale głębokie, osobiste uwolnienie do światła prawdy, odwagi i radosnego świadectwa. Do cichych więzień naszych umysłów i serc wchodzi On niepostrzeżenie i wyprowadza nas, byśmy bez lęku głosili Ewangelię. Zastanówmy się: Wielkanoc jest wyzwalającą mocą Zmartwychwstałego Chrystusa, który przełamuje wszelkie ograniczenia, zewnętrzne i wewnętrzne, i uwalnia nas do życia w prawdzie, odwadze i radosnym świadectwie.
Don Giorgio
kwi 30, 2025 | AKTUALNOŚCI
16 kwietnia 2025 r. miałyśmy wielką radość powitać w naszej wspólnocie pierwsze trzy młode dziewczęta z Indonezji jako postulantki.
W ramach przygotowań Przełożona Generalna, która wówczas przebywała na Flores, poprowadziła dla nich 3-dniowe rekolekcje.
Po południu 16 kwietnia Filomena, Urszula i Weronika zostały przyjęte do postulatu podczas Mszy Świętej. Mszę św. odprawił o. Jan (miejscowy misjonarz Verbista SVD), który towarzyszy naszym kandydatkom i postulantkom jako kierownik duchowy i spowiednik. Koncelebransami byli o. Tadeusz i o. Bosko (obaj SVD). Po kazaniu kandydatki uklękły przed ołtarzem i modliły się do Matki Bożej, naszej patronki, o pomoc, opiekę i prowadzenie do Jej Syna, naszego Pana, do którego teraz pragną w pełni należeć w naszym Zgromadzeniu.
Na znak przyjęcia, Przełożona Generalna wręczyła każdej z nich mały cudowny medalik.
Po Mszy Świętej wszyscy gratulowali nowym postulantkom, a dzień zakończył się radosnym wspólnym posiłkiem.
Towarzyszmy naszym postulantom i początkom naszego Zgromadzenia w Indonezji naszymi modlitwami, aby dzieło naszego Założyciela mogło tam wzrastać i stawać się błogosławieństwem dla ludzi.
kwi 29, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święta Katarzyna ze Sieny, dziewica, doktor Kościoła
Wtorek 2. tygodnia okresu wielkanocnego
Pierwsze czytanie Dz 4, 32-37
Życie w zmartwychwstałym Chrystusie, którego świadkami była wczesna wspólnota chrześcijańska opisana w Dziejach Apostolskich, ukazuje nowy sposób bycia w świecie – naznaczony głęboką jednością serca i duszy oraz radykalnym dzieleniem się życiem i dobrami. Jedność ta nie była wymuszona zewnętrznymi zobowiązaniami, ale wypływała naturalnie z wewnętrznego wyzwolenia, które Chrystus zdobył dla nich przez swoje zmartwychwstanie. W Chrystusie zostali uwolnieni z łańcuchów egoizmu, strachu i zaborczości; nie trzymali się już rzeczy materialnych jako źródła bezpieczeństwa lub tożsamości. Wszystko, co posiadali, było wspólne, nie dlatego, że byli zmuszeni, ale dlatego, że miłość zmieniła ich rozumienie tego, co to znaczy należeć do siebie nawzajem. Wielkanoc to nie tylko świętowanie triumfu Chrystusa nad śmiercią; to zaproszenie do wejścia w nową egzystencję, w której przełamywane są osobiste bariery, w której hojność wypływa z obfitości łaski, a potrzeby innych stają się naszymi własnymi. Żyć życiem wielkanocnym to zostać wyzwolonym z więzienia egocentryzmu i zostać wciągniętym do wspólnoty, w której Chrystus jest naprawdę żywy, gdzie widzimy Go nie tylko w łamaniu chleba, ale także w łamaniu naszych własnych serc dla dobra naszych braci i sióstr. W ten sposób Wielkanoc nadal rozwija się w życiu Kościoła i w życiu każdego wierzącego, który pozwala Zmartwychwstałemu Panu uczynić wszystko nowym. Zastanówmy się: Wielkanoc jest radosnym wejściem w nowe życie wolności w Zmartwychwstałym Chrystusie, gdzie serca są zjednoczone, dobra są dzielone, a miłość przezwycięża wszelki egoizm.
Don Giorgio
