kwi 4, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 4. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Mądrość 2:1,12-22
W piątek czwartego tygodnia Wielkiego Postu czytanie z Księgi Mądrości obnaża wewnętrzną logikę bezbożnych – ich cyniczne spojrzenie na życie, odrzucenie życia pozagrobowego i głęboką niechęć do sprawiedliwych. Cnotliwy człowiek, po prostu żyjąc uczciwie i głosząc swoje zaufanie do Boga, staje się niepożądanym przypomnieniem prawdy, którą chcą zignorować. Sama jego obecność jest dla nich naganą, więc planują jego upadek, myśląc, że uciszą to, co niepokoi ich sumienie. Jednak ich plan jest zakorzeniony w ślepocie, ponieważ nie mogą dostrzec ukrytej mądrości Boga ani trwałej obietnicy przygotowanej dla tych, którzy pozostają wierni. Wielki Post zaprasza nas do rozpoznania tej samej duchowej bitwy w naszych czasach – między światem często obojętnym lub wrogim wierze a tymi, którzy po cichu świadczą o Bożej prawdzie. Ten Wielki Post jest naszym momentem, aby wybrać ścieżkę sprawiedliwych, trwać mocno w nadziei, nawet gdy jesteśmy niezrozumiani lub odrzuceni, i pozwolić, aby Krzyż Chrystusa – niegdyś symbol wstydu – był naszym źródłem siły i ostatecznego zwycięstwa. Zastanówmy się: Wielki Post jest po to, by przezwyciężyć wyzwania bezbożnych, utwierdzając się w wierze w miłość Boga.
Don Giorgio
kwi 2, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 4. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie z Księgi Wyjścia 32:7-14
Dzisiejsze czytanie zachęca nas do zatrzymania się i szczerego spojrzenia na stan naszych serc. Czytanie z Księgi Wyjścia przypomina nam, jak łatwo ludzkie serce błądzi, szukając bezpieczeństwa lub satysfakcji w tym, co namacalne, kontrolowane lub znajome – złote cielce własnego wyrobu. Ta pokusa nie jest nam obca. Te bożki mogą być subtelne: sukces, wygoda, wizerunek samego siebie, a nawet pewne relacje. Jesteśmy podatni na kształtowanie fałszywych bogów, którzy odpowiadają naszym pragnieniom: bożka sukcesu, który wymaga ciągłych osiągnięć, bożka kontroli, który obawia się poddania, bożka przyjemności, który znieczula nasz duchowy głód, lub bożka samego siebie, który opiera się jakiejkolwiek formie nawrócenia. Te bożki nie są jedynie zewnętrznymi rozproszeniami – mieszkają głęboko w nas, subtelnie zajmując miejsce Boga w naszych priorytetach, uczuciach i decyzjach. Wielki Post jest pełną łaski okazją do nazwania tych bożków z pokorą i odwagą, do rozpoznania, jak zniekształciły one naszą wizję i zatwardziły nasze serca. Wielki Post zaprasza nas do nazwania tych fałszywych bogów, do rozpoznania, gdzie zamieniliśmy prawdę na iluzję i do porzucenia ich. Czyniąc to, ponownie robimy miejsce dla Boga, który nie opuszcza swojego ludu, który wzywa nas nie po to, by karać, ale by przywracać. Wielki Post przywraca Bogu miejsce w naszym życiu poprzez usunięcie bożków, które stworzyliśmy w naszym sercu.
Don Giorgio
kwi 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 4. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Izajasza 49:8-15
W tę środę czwartego tygodnia Wielkiego Postu słowa Izajasza odbijają się echem z czułą mocą: „Nigdy cię nie zapomnę”. Podczas naszej podróży przez Wielki Post, jesteśmy zaproszeni, aby skupić nasze oczy na przyszłości obiecanej przez Boga – przyszłości nie naznaczonej niepewnością, ale „czasem sprzyjającym”, „dniem zbawienia”. Ten dzień nie jest odległy ani abstrakcyjny; jest widoczny i realny w Krzyżu Chrystusa. W miłości Jezusa do samego siebie widzimy wypełnienie proroctwa Izajasza – Boga, który pamięta o nas nawet wtedy, gdy o Nim zapominamy, który wiąże się z nami niezłomną obietnicą miłosierdzia. Krzyż nie jest po prostu symbolem cierpienia, ale ostatecznym objawieniem Bożej miłości – miłości tak głębokiej, tak trwałej, że Bóg deklaruje: „Nigdy cię nie zapomnę”. Wielki Post staje się więc naszym czasem, aby na nowo przyjąć tę miłość, powrócić do serca Boga, który w cierpieniu i zmartwychwstaniu Jezusa mówi do każdego z nas: „Nie jesteś zapomniany. Jesteś mój”. Wielki Post wzywa nas do przyjęcia tej miłości z otwartymi sercami, do zaufania, że nawet w naszym złamaniu nie jesteśmy zapomniani, ale wiecznie trzymani we współczującym spojrzeniu Ojca. Wielki Post to wiara w to, że Bóg nigdy o mnie nie zapomni.
Don Giorgio
mar 31, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 4. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Ezechiela 47:1-9,12
Czytanie z Księgi Ezechiela 47 w ten wtorek czwartego tygodnia Wielkiego Postu przedstawia uderzający obraz miłosierdzia Bożego płynącego jak rzeka ze Świątyni – na początku łagodna, potem głęboka i silna, niosąca życie wszędzie tam, gdzie płynie. Ta żywa woda jest symbolem Bożej łaski, która nigdy nie wysycha, miłosierdzia, które nie tylko oczyszcza, ale także odnawia i przemienia. Podczas naszej podróży przez Wielki Post jesteśmy zaproszeni do wejścia do tej rzeki, aby otworzyć suche i zatwardziałe miejsca naszych serc na jej uzdrawiający przepływ. Wielki Post jest świętym okresem spotkania – gdzie Boże miłosierdzie spotyka się z naszą słabością i przynosi owoce. Podobnie jak drzewa rosnące wzdłuż brzegów rzeki w wizji proroka, których liście nigdy nie więdną, a owoce są obfite, my również możemy stać się źródłem pożywienia, pocieszenia i miłości dla innych, gdy jesteśmy zakorzenieni w Bożym miłosierdziu. Każda ofiarowana modlitwa, każdy wyznany grzech, każdy akt miłosierdzia staje się kanałem, przez który ta Boża woda przepływa przez nas i poza nas. Im bardziej pozwolimy temu miłosierdziu przeniknąć nasze życie, tym bardziej będziemy przekształcać się w narzędzia pokoju, agentów współczucia i znaki nadziei w spragnionym świecie. Zastanówmy się: Wielki Post jest otwarciem naszego serca na bezgraniczne miłosierdzie Boga.
Don Giorgio
mar 30, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 4. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Izajasza 65:17-21
„Nie będzie już słychać w niej płaczu ani krzyku” (Iz 65:19) – ta czuła obietnica objawia serce Bożego pragnienia dla Jego ludu: nie tylko przebaczenia, ale i uzdrowienia; nie tylko oczyszczenia, ale i przywrócenia radości. W ten poniedziałek czwartego tygodnia Wielkiego Postu jesteśmy zaproszeni do wejścia w tę wizję nowości. Bóg nie tylko wymazuje przeszłość – On tworzy coś zupełnie nowego: nowe niebiosa, nową ziemię, nowe serce w każdym z nas. Smutek, który kiedyś odbijał się echem na ulicach naszego życia – płacz spowodowany grzechem, stratą, strachem – zostaje uciszony przez miłosierdzie Boga, który czyni wszystko nowym. Przez Chrystusa otrzymujemy łaskę stania się nowym stworzeniem. Wielki Post jest świętym okresem, w którym pozwalamy tej przemianie się rozpocząć. Poprzez pokutę, modlitwę i uczynki miłosierdzia bierzemy udział w tej przemianie. Nie tylko tęsknijmy za dniem, w którym nie będzie już słychać krzyku, ale stańmy się także ludźmi, którzy osuszają łzy innych, którzy niosą pokój zamiast osądu i którzy, odnowieni w Chrystusie, stają się żywymi znakami świata, który Bóg już rodzi. Zastanówmy się: Wielki Post jest przemianą serca, aby stać się częścią nowych niebios i nowej ziemi, które Bóg stworzył w Jezusie.
Don Giorgio
