Niedziela, 10 września

Niedziela, 10 września

23. niedziela okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Ezechiela 33:7-9
„Synu człowieczy, ustanowiłem cię strażnikiem domu Izraela”. To jest powołanie każdego z nas. Być wartownikiem dla drugiej osoby wyznaczonej przez Pana. Wszyscy chcemy być strażnikami drugiej osoby, kontrolować ją, wyznaczać jej granice, decydować za nią, dyktować jej, co ma robić. Ale to jest bycie strażnikiem wyznaczonym nie przez Pana. To jest bycie strażnikiem wyznaczonym przez mój egoizm. Jesteśmy powołani do bycia strażnikiem wyznaczonym przez Pana, który kocha każdego z nas bezwarunkową miłością. Ważne jest, aby być wartownikiem wyznaczonym przez Pana. Zastanówmy się: Czy jestem strażnikiem dla innych wyznaczonym przez Pana, czy też jestem strażnikiem wyznaczonym przez mój egoizm?

Sobota, 9 września

Sobota, 9 września

Sobota 22 tygodnia okresu zwykłego
Święty Piotr Klawer
Pierwsze czytanie – List do Kolosan 1:21-23
Paweł podkreśla coś bardzo ważnego. Czym jest życie nawrócenia? Co oznacza porzucenie starych dróg i rozpoczęcie nowego życia? To znaczy „wytrwać i stać mocno na mocnym fundamencie wiary, nie pozwalając się oddalić od nadziei obiecanej przez Dobrą Nowinę”. Chodzi o to, by wytrwać i stać mocno na solidnej podstawie wiary. Cokolwiek dzieje się w naszym życiu, cokolwiek dzieje się wokół nas, trzymajmy się siły wiary. Nie chodzi o naszą siłę, ale o siłę wiary. Siła wiary jest tym, co utrzymuje nas w nadziei obiecanej przez Dobrą Nowinę. Tylko wtedy nadzieja może być nadzieją obiecaną przez Dobrą Nowinę. W przeciwnym razie będzie to nadzieja w coś innego. Solidna podstawa wiary w Jezusa Chrystusa daje nam siłę do pokładania nadziei w miłości Boga. To jest nadzieja obiecana przez Dobrą Nowinę. Zastanówmy się: Czy stoję mocno w sile wiary?

Piątek, 8 września

Piątek, 8 września

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny – Święto
Pierwsze czytanie – Micheasz 5:1-4
Dziś obchodzimy święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. To z Niej narodził się Zbawiciel, który stanie i będzie pasł swoją trzodę mocą Pana, majestatem imienia swego Boga. Pod Jego władzą lud będzie żył bezpiecznie, bo Jego władza rozszerzy się aż po krańce ziemi. On sam będzie pokojem. Ona jest radością i nadzieją każdego z nas, którzy cieszymy się tym odkupieniem. Ona toruje nam drogę do bycia pod mocą i majestatem imienia Boga. Obok Niej możemy poczuć obecność Zbawiciela, który stoi i karmi nas mocą Pana. Razem z Nią możemy żyć bezpiecznie wszędzie. W Niej możemy być w pokoju z Tym, który sam jest pokojem. Zastanówmy się: Czy naprawdę żyję obok Matki Bożej?

Czwartek, 7 września

Czwartek, 7 września

Czwartek 22 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Kolosan 1:9-14.
„Prosimy Boga, abyście przez doskonałą mądrość i duchowe zrozumienie doszli do pełnego poznania Jego woli”. Czy prosimy o to dla innych? Wiele razy prosimy o wiele innych rzeczy dla innych. Intencje dla innych są często materialne. Ale tutaj widzimy, że św. Paweł modli się za Kolosan, aby przez doskonałą mądrość i duchowe zrozumienie osiągnęli najpełniejsze poznanie woli Bożej. Wyjaśnia również, dlaczego modli się w tej intencji. Dzieje się tak dlatego, że Kolosanie dzięki najpełniejszemu poznaniu woli Bożej mogą prowadzić takie życie, jakiego oczekuje od nich Pan i że mogą z radością znosić wszystko. Paweł prosi o to ze względu na to, co Bóg dla nas uczynił. „Wyrwał nas z mocy ciemności i stworzył dla nas miejsce w królestwie Syna, którego miłuje, i w Nim zyskujemy wolność, odpuszczenie grzechów”. Zyskujemy wolność i przebaczenie naszych grzechów. Czego jeszcze potrzebujemy. Zastanówmy się: Czy modlimy się za innych, aby osiągnęli najpełniejsze poznanie woli Bożej poprzez doskonałą mądrość i duchowe zrozumienie, czy też o to, aby posiadali rzeczy materialne?

Środa, 6 września

Środa, 6 września

Środa 22 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Kolosan 1:1-8
W słowach św. Pawła możemy znaleźć podstawowe cechy naszych relacji z innymi, którzy są daleko od nas lub z tymi, którzy są blisko nas. Paweł mówi: „Nie przestajemy pamiętać o was w modlitwach i dziękować za was Bogu, Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa, odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusa Jezusa i o miłości, jaką okazujecie wszystkim świętym z powodu nadziei, która jest dla was zachowana w niebie”. Oznacza to, że nigdy nie powinniśmy zapominać o innych w naszych modlitwach, każdego dnia. To jest ważne. Następnie dziękować za nich Bogu za ich wiarę, za dobre rzeczy w ich życiu. Wreszcie, aby pamiętać o miłości, jaką okazują nam inni i wszystkim innym z powodu nadziei przechowywanej w niebie, a nie z innych powodów. Zastanówmy się: Czy pamiętam wystarczająco o bliźnich w naszych modlitwach, dziękując Bogu za ich wiarę i miłość?