lut 5, 2023 | AKTUALNOŚCI
Dzień Życia Konsekrowanego
Nawet jeśli wszystkie siostry na górze klasztornej już
są starsze – i właśnie dlatego, że są starsze – mamy czas na modlitwę, a także czas na świętowanie. W Dniu Życia Konsekrowanego odprawiliśmy Mszę Świętą z franciszkanami, a po niej mieliśmy bardzo miłe spotkanie w naszym refektarzu.
W podziękowaniu za powołanie i dobrą współpracę brat Michał wręczył każdej z nas różę i zaznaczył, że bylibyśmy o wiele ubożsi – gdybyśmy się nie znali – to coś wspaniałego, że mamy siebie – oby tak pozostało na długo.
Przy kawie toczyły się bardzo dobre rozmowy i wiele wspólnych wspomnień ze wszystkich spotkań w minionych latach.
Tak – to popołudnie zrobiło nam wszystkim dobrze i wszyscy stwierdziliśmy, że należy wykorzystać najbliższą okazję do ponownego spotkania, aby pozostać razem na drodze uczniów.
s. M. Felicitas
sty 29, 2023 | AKTUALNOŚCI
Tak, szczęścia i wielu błogosławieństw życzyliśmy naszej siostrze Judith 26 stycznia z okazji jej 90. urodzin.
Siostra Judith mieszka w Cochem od 62 lat – najpierw w starym szpitalu na Klosterbergu, potem w nowym szpitalu przy Avollonstraße, a od kilku lat znów na Klosterbergu.
Cochem to małe miasteczko, do którego Siostry Maryi Niepokalanej po prostu należą.
Wynika to z faktu, że wielu mieszkańców Cochem urodziło się na Klosterbergu, a tym samym miało i nadal ma kontakt z Siostrami Maryi Niepokalanej od początku życia.
Siostra Judith przez 35 lat aktywnie działała w szkolnictwie pielęgniarskim. Tak więc jest znana w Zgromadzeniu, a gdy ktoś jest znany – również wysyłane są gratulacje. Starostwo przesłało swoje gratulacje wraz z Burmistrzem Stowarzyszenia Panem Lambertzem (drogim przyjacielem naszego konwentu) – bowiem Pan Lambertz nie omieszkał osobiście przybyć na gratulacje, opowieści i kawę.
Burmistrz miasta, pan Schmitz, również osobiście przywiózł swoje gratulacje, a wiele innych osób z Cochem gratulowało siostrze Judith.
W małym gronie ksiądz Andreas Pohl, kapłan z klasztoru Maria Martental, odprawił z nami Mszę Świętą w podziękowaniu za życie siostry Judith.
Szczególną radością dla Siostry Judith było to, że na nabożeństwo przybył nasz były Dyrektor Zarządzający Pan Mohr wraz z żoną, a następnie wypił razem z nami Siostrami kawę.
Dobra Agata – związana z Siostrami z Cochem od ponad pięćdziesięciu lat i nadal wierna nam jako emerytka – też tam była i jak zawsze… upiekła najlepsze ciasto jakie istnieje i przywiozła je ze sobą.
Dzień pełen radości i wdzięczności dobiegł końca.
Życzymy
Siostrze Judith
Bożego błogosławieństwa,
dużo odwagi i siły do codziennego życia
i pewności.
„Najlepsze dopiero przed nami” !
S. Felicitas
sty 29, 2023 | AKTUALNOŚCI
Minęło już trochę czasu od kiedy świętowaliśmy Diamentowy Jubileusz naszej Siostry Augustyny tu w Cochem na Klosterberg…. ale myślę, że 60 lat bycia Siostrą Maryi – jest warte podzielenia się wspomnieniami nawet teraz.
Przez czas pandemii zmienił się nasz sposób świętowania – mimo to zrobiliśmy to w ostatnie święto Chrystusa Króla i była to piękna uroczystość z wieloma niespodziankami. Przełożona prowincjalna przyjechała z Berlina i zabrała ze sobą siostrę Carlę i siostrę Urszulę – bo były na rekolekcjach.
Benedyktyni z Maria Laach są nam bardzo bliscy, a ponieważ ojciec Basilius jest naszym szczególnym przyjacielem – odprawił z nami także wspaniałą uroczystą Mszę świętą.
Siostra Augustyna skrycie życzyła sobie jego przybycia, ale nie spodziewała się go i pozostało to tajemnicą aż do momentu, gdy wszedł do kaplicy na Mszę Świętą.
Nawet ciężko chory organista nie omieszkał uświetnić nabożeństwa swoim szczególnym sposobem gry na organach. Przybyła również Jana, młoda kobieta z kręgu znajomych siostry Augustyny, która zachwyciła wszystkich swoim wspaniałym głosem.
Siostra Augustyna nie mogła uwierzyć w to, co było możliwe tego dnia.
Do dziś jest pełna wdzięczności i zawsze mówi o swoim jubileuszu.
Powiedziała mi…., że wspomnienie tego pięknego dnia daje jej siłę w jej wieku – do codziennego życia.
S. Felicitas
sty 29, 2023 | AKTUALNOŚCI
Takie pozdrowienie jest teraz często słyszane na Ukrainie. Ale nawet ci, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swojego kraju, potrzebują poczucia przynależności, wzajemnego wsparcia i pomocy.
Dotyczy to również tych, którzy przybyli do Berlina jako uchodźcy wkrótce po rozpoczęciu wojny z Ukrainą wiosną 2022 roku i znaleźli schronienie m.in. na terenie Szpitala w Berlinie-Lankwitz, prowadzonego przez Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej. Są to głównie kobiety wraz z dziećmi. Oni również starają się być razem i dzielić się swoim bólem, ale i radością.
Taką okazją były na przykład prawosławne święta Bożego Narodzenia. Tym razem nasi goście chcieli wyrazić swoją wdzięczność za otrzymaną pomoc i nie tylko spędzili ten wyjątkowy dzień razem z Siostrami Maryi Niepokalanej, ale także przygotowali wspaniałą ucztę z tradycyjnych ukraińskich potraw.
Aby otrzymane wsparcie nadal przynosiło owoce, nie pozostawiają go bez wdzięczności, ale organizują dalszą pomoc najlepiej jak potrafią, dla tych, którzy jej potrzebują. Jak mówią, jest to dla nich również rodzaj terapii.
Niech pokój panuje w naszych sercach i na świecie!
S. Natanaela
sty 17, 2023 | AKTUALNOŚCI
W ostatnim tygodniu 2022 roku w naszym domu w Poznaniu odbyły sie rekolekcje dla sióstr z Tanzanii, które posługują w Polsce, Niemczech i w Rzymie. Rekolekcje w języku suahili głosił ks. Alex, który studiuje obecnie w Poznaniu. Ksiądz przypomniał, że jako osoby konsekrowane, mamy przemieniać świat i nie pozwolić, by było odwrotnie, że świat zmienia nas i kształtuje nasze życie zakonne. Po rekolekcjach siostry razem z księdzem przyjechały do Wrocławia, żeby modlić się przy grobie Księdza Założyciela.
gru 30, 2022 | AKTUALNOŚCI
„Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas…
(z „Kolędy dla nieobecnych Z. Preisnera)
Jednym ze zwyczajów wieczerzy wigilijnej jest nakrycie dodatkowego talerza dla niespodziewanego gościa lub osoby samotnej.
W naszej, świnoujskiej wspólnocie to symboliczne puste miejsce zajęły w tym roku trzy osoby: pani Barbara – samotna starsza parafianka, i mała Wiktoria ze swoją babcią z Ukrainy. Dziewczynka wraz z babcią po raz pierwszy przeżywała Wigilię według tradycji katolickiej, tzn. z czytaniem fragmentu z Pisma św., dzieleniem się opłatkiem i kolędowaniem. Wiktoria cały tydzień przeżywała to spotkanie, pytając każdego ranka „kiedy będzie sobota”. Babcia była szczęśliwa i wzruszona oraz chętnie opowiadała o wieczerzy ukraińskiej i próbowała z namaszczeniem każdą przygotowaną potrawę wigilijną.
Pani Barbara również nie potrafiła opanować łez i powtarzała, jak bardzo jest szczęśliwa, że nie jest sama tego wieczoru i świętuje w tak uroczysty sposób.
Po kolacji nastąpiła chwila, na którą najbardziej chyba czekała Wiktoria – czyli prezenty. Wszystkie siostry i panie zostały obdarowane, ale najwięcej podarunków otrzymała Wiktoria ( z relacji po-wigilijnej wiemy, że po przyjściu do domu rozłożyła wszystko na podłodze i powiedziała: „Ojej, nie wiem, od czego mam zacząć”).
To była radosna i przyjacielska wigilia Narodzenia Pana. Dziękujemy Bogu za to, że w tym roku „puste miejsce przy stole” nie było tylko tradycją, ale stało się dla nas czymś realnym; że Bóg się narodził przez miłość w naszych sercach.
Siostry ze Świnoujścia
