Niedziela 6 sierpnia

Niedziela 6 sierpnia

Przemienienie Pańskie
Pierwsze czytanie – Daniela 7:9-10,13-14
„Jemu została powierzona władza, chwała i królowanie, a ludzie ze wszystkich ludów, narodów i języków stali się Jego sługami. Jego władza jest władzą wieczną, która nigdy nie przeminie, a jego imperium nigdy nie zostanie zniszczone”. Dziś jest święto Przemienienia Pańskiego. Święto, podczas którego wybrani Apostołowie mogli być świadkami chwały Jezusa Chrystusa. Apostołowie byli tego świadkami w sposób, w jaki prorok Daniel był tego świadkiem około 600 lat przed nimi. On przychodzi na obłokach niebieskich, ale jest podobny do syna człowieczego. Pokazuje to zarówno boską, jak i ludzką naturę Jezusa Chrystusa. Poprzez misterium paschalne otrzymał suwerenność, chwałę i królewskość, gdy pokonał śmierć. Pokonując śmierć, Jego suwerenność stała się wieczną suwerennością, która nigdy nie przeminie. Przemienienie jest uważane za kluczowy moment w Ewangeliach, ponieważ objawia Jezusa jako wypełnienie prawa (Mojżesza) i proroków (Eliasza) oraz podkreśla Jego boską naturę. Rozmyślając nad pierwszym czytaniem ze słów Daniela, musimy starać się być blisko Jezusa Chrystusa, który nigdy nie przeminie. Zastanówmy się: Na ile medytuję boskość Jezusa Chrystusa?

Sobota, 5 sierpnia

Sobota, 5 sierpnia

Sobota 17. tygodnia czasu zwykłego
Poświęcenie bazyliki Najświętszej Maryi Panny Większej
Pierwsza sobota: Zawierzmy się Niepokalanemu Sercu Maryi
Pierwsze czytanie – Księga Kapłańska 25:1,8-17
„To ma być dla was jubileusz… Jubileusz będzie dla was świętością, będziecie jedli to, co pochodzi z pól”. Jubileusz to łaska. To łaska wolności, której Bóg udziela wszystkim w rodzinie Bożej. To łaska wolności od zaciągniętych długów. To łaska wolności od zobowiązań, które zaciągnąłem w ciągu ostatnich siedmiu lat. Bóg stoi przede mną i bierze odpowiedzialność za wszystkie długi. Jubileusz jest prawem ustanowionym przez Boga, aby Bóg mógł przejąć ludzką kapryśność z tą boską wielkodusznością. Świętowanie Jubileuszu jest świętowaniem wolności. To święto wolności synów i córek Bożych. „Ogłosisz ten pięćdziesiąty rok świętym i ogłosisz wyzwolenie wszystkich mieszkańców ziemi”. W Starym Testamencie przypominało to o wyzwoleniu ludu Bożego z Egiptu. W Nowym Testamencie przypomina o wyzwoleniu dokonanym przez Jezusa poprzez Jego ofiarę. To wyzwolenie, które uzyskaliśmy dzięki Jego krwi, musi być kontynuowane w naszym życiu poprzez świętowanie Jubileuszu. Tak więc Jubileusz jest sposobem na rozszerzenie wyzwolenia, którym cieszyliśmy się od Boga, na wszystkich wokół nas. Zastanówmy się: Czy rozszerzam wyzwolenie, które Jezus zdobył dla mnie, na innych wokół mnie?

Piątek, 4 sierpnia

Piątek, 4 sierpnia

Święty Jan Maria Vianney, kapłan
Piątek 17. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Ezechiela 3:17-21
„Jeśli jednak ostrzeżesz człowieka prawego, aby nie grzeszył, a on powstrzyma się od grzechu, będzie żył dzięki twojemu ostrzeżeniu, a ty również ocalisz swoje życie”. Bóg daje nam zadanie troszczenia się o innych. Słowo Boże musi być przekazywane innym, aby mogli je zachować. Musimy przekazywać Słowo Boże w Jego imieniu Pan mówi: „Ilekroć usłyszysz słowo ode Mnie, ostrzegaj ich w Moim Imieniu”. Tak więc najpierw musimy słuchać Boga, aby usłyszeć, co On mówi, a następnie musimy przekazywać innym. Ponieważ wszyscy mamy powołanie strażnika Domu Izraela. Mamy powołanie bycia strażnikiem drugiego. Musimy troszczyć się o innych. Troszcząc się o innych, możemy również ocalić samych siebie. Najlepszym sposobem troski o drugiego jest świadectwo Słowa Bożego, którego słuchamy. Zastanówmy się: Czy jestem strażnikiem Ludu Bożego poprzez bycie świadectwem Słowa Bożego?

Czwartek, 3 sierpnia

Czwartek, 3 sierpnia

Czwartek 17 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 40:16-21,34-38
„Bo obłok Pański spoczywał na przybytku w dzień, a ogień świecił w obłoku w nocy, aby widział cały dom Izraela. I tak było na każdym etapie ich podróży”. Piękny obraz Boga towarzyszącego wędrówce ludu Bożego do ziemi obiecanej. Mojżesz budujący przybytek według wskazówek Pana. Słowo Boże mówi: „Mojżesz uczynił dokładnie tak, jak mu polecił Pan”. Kiedy robimy dokładnie to, co mówi Pan, stajemy się przybytkami, które wypełnia chwała Boża. To towarzyszenie Panu w naszej podróży jest wspaniałe. Słowo Boże mówi, że obecność Boga była obecna na każdym etapie ich podróży. A lud Boży nie miał swoich planów. Czytamy: „Na każdym etapie ich podróży, ilekroć obłok wznosił się z przybytku, synowie Izraela wznawiali swój marsz”. Tak więc to nie ich plany ich prowadziły. Ale obecność Pana, która ich prowadziła. „Jeśli obłok się nie podnosił, czekali i nie maszerowali, dopóki się nie podniósł”. Czekali. Zaufanie do Bożego planu. Piękno czekania jest pięknem zaufania Panu. Zastanówmy się: Ile mam cierpliwości w oczekiwaniu na odpowiedź Pana?

Środa, 2 sierpnia

Środa, 2 sierpnia

Środa 17. tygodnia czasu zwykłego
Święty Euzebiusz z Vercelli, biskup
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 34:29-35
Twarz Mojżesza jaśniała, gdy rozmawiał z Panem. To jest prawdziwe doświadczenie Boga. Jego twarz promieniała po rozmowie z Panem. Co się z nim dzieje? Przyswaja światło od Pana. Otrzymuje to światło od Pana. „A gdy wyszedł, opowiadał synom izraelskim, co mu polecono przekazać, a synowie izraelscy widzieli rozpromienione oblicze Mojżesza”. To spotkanie Mojżesza z Panem jest dla synów Izraela. On jest tylko narzędziem Pana. Ten blask na twarzy Mojżesza jest zapewnieniem dla synów Izraela, że Pan naprawdę komunikuje się z Mojżeszem i to, co mówi, jest wolą Pana. Jest to bardzo ważne. Jakikolwiek przywilej lub łaskę otrzymujemy w służbie Panu, to dlatego, że jesteśmy Jego narzędziami, a blask jest darem Pana dla ludzi, aby dać im pewność, że to On się nimi opiekuje. Zastanówmy się: Czy jestem w stanie odnieść łaski, które otrzymuję do ludu Bożego?