Piątek 22 marca

Piątek 22 marca

Piątek piątego tygodnia Wielkiego Postu
Ewangelia – Jana 10:31-42
„Jesteś tylko człowiekiem, a twierdzisz, że jesteś Bogiem”. To jest brak zrozumienia faryzeuszy i uczonych w Piśmie. Pod koniec tej ewangelii czytamy, że: „Udał się znowu na drugi brzeg Jordanu, aby zamieszkać w tej okolicy, gdzie niegdyś Jan udzielał chrztu. Wielu ludzi, którzy tam do Niego przyszli, mówiło: „Jan nie dawał znaków, ale wszystko, co mówił o tym człowieku, było prawdą”; i wielu z nich uwierzyło w Niego”. Powstaje więc pytanie, jak to możliwe. Wykształcona i elitarna grupa nie rozumiała Jezusa. Ale prości ludzie, którzy przybyli na drugą stronę Jordanu, uwierzyli w Jezusa. Przeczytaj jeszcze raz, co mówią: „Jan nie dawał znaków, ale wszystko, co mówił o tym człowieku, było prawdą”. Uwierzyli więc w nauczanie Jana Chrzciciela o nawróceniu i pokutowali. Dlatego ich serca otworzyły się na poznanie Jezusa Chrystusa jako Boga. Kiedy nie jesteśmy gotowi na nawrócenie, zamykamy się w naszym wyobrażeniu Boga. Kiedy się nawracamy, otwieramy się na to, co Bóg chce nam pokazać. Możemy zobaczyć dzieło Ojca w czynach Syna, Jezusa Chrystusa. Pokutujmy więc, aby zrozumieć osobę Jezusa Chrystusa. Zastanówmy się: Wielki Post to czas pokuty i nawrócenia, abyśmy byli otwarci na Boże objawienia.

Czwartek, 21 marca

Czwartek, 21 marca

Czwartek piątego tygodnia Wielkiego Postu
Ewangelia – Jana 8:51-59
„Zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham powstał, Ja Jestem”. To jest prawda o Jezusie Chrystusie. On jest Bogiem. Jest drugą osobą Trójcy Świętej. Dlatego istniał zawsze. I będzie istniał zawsze. Jest wcielonym Słowem Bożym. I dlatego Jezus mówi: „Twój ojciec Abraham uradował się na myśl, że ujrzy mój dzień; ujrzał go i uradował się”. Słowo Boże jest takie samo dla Abrahama i dla wszystkich i we wszystkich czasach. A ktokolwiek wierzy w to Słowo Boże, uczestniczy w tej wieczności. Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. To zamieszkanie nie jest w jednym momencie historii. To zamieszkanie obejmuje wszystkie momenty historii. Albo lepiej mówiąc, wszystkie momenty w historii, a nawet wszystkie przyszłe momenty należą do tego jednego momentu w historii – wcielenia. Słysząc to, podnieśli kamień, by rzucić w Niego. Jezus ukrył się i opuścił świątynię. Kiedy Jego Słowo nie zostaje rozpoznane, ukrywa się i opuszcza świątynię. Zastanówmy się: Wielki Post to czas, aby połączyć wszystkie momenty mojego życia z momentem wcielenia.

Rekolekcje z Siostrą Dulcissimą

Rekolekcje z Siostrą Dulcissimą

Tegoroczny Wielki Post obfituje w spotkania rekolekcyjne adresowane dla dzieci, młodzieży czy dorosłych.
Proboszczowie z wielu parafii w Polsce proszą, by w ramach rekolekcji szkolnych, czy parafialnych przybliżyć wiernym postać służebnicy Bożej siostry Dulcissimy. To na prawdę dobry czas, pełen wyzwań, ale też ożywionej modlitwy. Jestem przekonana, że służebnica Boża s.Dulcissima jest obecna i prowadzi ludzi ku Bogu. To Ona prowadzi rekolekcje, ja tylko opowiadam o łaskach jakie siostra Hoffmann doświadczała i o łaskach jakie otrzymują ludzie, gdy proszą ją o wstawiennictwo. Niech Dobry Bóg błogosławi wszystkim pokladajacym w Nim nadzieję. Niech błogosławi przyzywającym pomocy służebnicy Bożej s.Dulcissimy.

s.Małgorzata Cur

Środa, 20 marca

Środa, 20 marca

Środa piątego tygodnia Wielkiego Postu
Ewangelia – Jana 8:31-42
„’Jeśli uczynicie słowo moje domem waszym, prawdziwie uczniami moimi będziecie, poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli'”. Jezus prosi o bardzo precyzyjną rzecz „aby Jego słowo stało się naszym domem”. Jak uczynić Słowo Boże naszym domem? To jest punkt naszej refleksji. Jeśli chcemy uczynić Słowa Jezusa naszym domem, najpierw musimy znaleźć miejsce na ten dom w naszym życiu. Przestrzeń, w której Słowa Jezusa staną się naszym domem. Często zajmujemy przestrzeń naszego życia innymi rzeczami, takimi jak nasze egoistyczne zainteresowania i idee. Nie mamy więc miejsca na budowanie domu ze Słowem Bożym. Dlatego musimy zrobić miejsce, aby zbudować nasz dom ze Słowami Jezusa. Drugim krokiem jest zbudowanie domu. To wtedy Słowo Boże podejmuje decyzje w naszym codziennym życiu. Wtedy Słowa Jezusa stają się domem, w którym wszystko jest drugorzędne. Zastanówmy się: Wielki Post to czas, aby uczynić dom słowami Jezusa.

Wtorek, 19 marca

Wtorek, 19 marca

Święty Józef, mąż Najświętszej Maryi Panny
Ewangelia – Mateusz 1:16,18-21,24
„Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi jako twej Małżonki, ponieważ poczęła to, co jest w Niej za sprawą Ducha Świętego”. Tutaj Józef reprezentuje każdego z nas. Reprezentuje nas, ponieważ wszyscy odczuwamy strach. Strach i niepokój zawsze blokują nam drogę do przyjęcia woli Bożej w naszym życiu. W tych chwilach, kiedy nie wiemy, co robić, w tych momentach, kiedy utknęliśmy i boimy się kontynuować, św. Józef otrzymał światło we śnie. Józef tak bardzo pragnął być człowiekiem honoru, tak bardzo chciał poznać wolę Bożą w odniesieniu do pytania, które przed nim stało. To żarliwe pragnienie czynienia dobra jest powodem tego snu. Sen św. Józefa jest miejscem, w którym spotykają się jego głębokie pragnienie czynienia dobra i głęboka miłość Boga. Sen jest modlitwą, w której tęsknota ludzkiego serca za Bogiem spotyka się z planem Boga dla nas. Zastanówmy się: Czy potrafimy marzyć jak św. Józef, gdzie tęsknota ludzkiego serca za Bogiem spotyka się z Bożym planem dla nas?