wrz 3, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
22. niedziela zwykła
Pierwsze czytanie – Jeremiasza 20:7-9
„Słowo Pana było dla mnie zniewagą, szyderstwem przez cały dzień”. To bardzo trudna sytuacja w naszym życiu. Wybór, którego dokonaliśmy ze względu na naszą wiarę w Boga, staje się dla nas cierpieniem. Decyzja, którą podjęliśmy z powodu naszej wiary w Boga, staje się dla nas cierpieniem. Jeremiasz przechodzi przez taką sytuację. Prorokował to, co nakazał Pan, a wszyscy nienawidzili Jeremiasza za to. On był posłuszny Panu i stał się codziennym pośmiewiskiem przed wszystkimi. Jest to moment, w którym nasza wiara w Pana jest kwestionowana. Ale Słowo Boże jest potężniejsze niż to. Jest jak ogień płonący w sercu, uwięziony w kościach. Jeremiasz musiał kontynuować prorokowanie. To właśnie dzieje się w naszym życiu, jeśli mamy w sobie Ducha Świętego. Nie możemy powstrzymać się od czynienia dobra. Nawet jeśli cierpimy, nadal czynimy dobro. Zastanówmy się: Jak bardzo jestem dotknięty wyzwaniami mojej wiary w Pana?
wrz 2, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 21 tygodnia okresu zwykłego
Sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Pierwsze czytanie – 1 List do Tesaloniczan 4:9-11
„Co się zaś tyczy miłości braci, to nie potrzeba, aby wam kto o tym pisał, skoro sami od Boga nauczyliście się miłować jedni drugich”. To pokazuje, gdzie jest nasza szkoła uczenia się miłości. To od samego Boga musimy nauczyć się kochać. Ponieważ tylko od Boga możemy nauczyć się kochać bezinteresownie. On kocha nas bezwarunkowo. Tej miłości musimy uczyć się każdego dnia. Dlatego św. Paweł mówi: „Zachęcamy was jednak, bracia, abyście czynili jeszcze większe postępy”. Musimy czynić postępy w uczeniu się miłości. Nie możemy być zadowoleni ze sposobu, w jaki kochamy. Musimy zawsze starać się czynić postępy w miłości, ucząc się od Boga. Ta nauka pochodzi z naszej relacji z Bogiem. Jak możemy uczyć się od Boga, jeśli nie mamy z Nim kontaktu? Tak więc, im bardziej doświadczamy miłości Boga, tym większy postęp czynimy w uczeniu się miłości. Zastanówmy się: Czy uczę się miłości od Boga i czy robię postępy w tej miłości?
wrz 1, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 21 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 Tesaloniczan 4:1-8
„Bóg chce, abyście wszyscy byli święci”. Tę świętość osiągamy, poświęcając się życiu, które jest godne naszego powołania. Mamy nasze ciało, które należy do Boga. Musimy używać tego ciała w sposób święty i honorowy, nie ustępując miejsca samolubstwu. W chwili, gdy w naszych relacjach kierujemy się egoistycznymi interesami, oddalamy się od świętości. Mając samolubne interesy, wykorzystujemy naszego brata lub siostrę. Wykorzystujemy innych. To właśnie czyni nas nieświętymi. Wykorzystujemy innych dla własnego egoizmu. Musimy tego unikać i wzrastać w świętości poprzez przezwyciężanie samolubstwa. Zastanówmy się: Czy wykorzystuję innych dla własnego egoizmu?
sie 31, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 21 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 Tesaloniczan 3:7-13
„Bracia, wiara wasza była dla nas wielką pociechą pośród naszych własnych utrapień i smutków; teraz znów możemy odetchnąć, bo wy nadal trwacie mocno w Panu”. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa może być wielką pociechą dla innych w ich własnych kłopotach i smutkach. Jest to bardzo ważny aspekt naszej duchowej komunii z innymi. Kiedy mamy wiarę, kiedy wzrastamy w wierze, ludzie wokół nas znajdują w nas siłę wiary. Siłę wiary, która przejawia się w naszym codziennym życiu, w naszej postawie i w naszym podejściu. Ta siła wiary w Boga jest wielkim pocieszeniem dla innych wokół nas, ponieważ dzięki tej sile generujemy nadzieję, promieniujemy światłem i kochamy innych. Stanie się to dla nich wielkim pocieszeniem pośród ich własnych kłopotów i smutków. Zastanówmy się: Czy siła mojej wiary w Pana jest pocieszeniem dla innych pośród ich smutków?
sie 30, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 21 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 List do Tesaloniczan 2:9-13
„Możecie sobie przypomnieć, jak traktowaliśmy każdego z was, jak ojciec traktuje swoje dzieci, ucząc was tego, co słuszne, zachęcając was i apelując do was, abyście prowadzili życie godne Boga, który was powołuje do uczestnictwa w chwale swego królestwa”. W tych słowach możemy zobaczyć, jak wiara w Jezusa Chrystusa przynosi nowy sposób interakcji. Ludzie sprawujący władzę zachowują się jak ojciec wobec wszystkich, bez wyjątku. Nauczają, co jest właściwe i zachęcają do życia zgodnie z tym. Słowa są przykładowe: „nasze traktowanie was, odkąd staliście się wierzącymi, było nieskazitelnie prawe i sprawiedliwe”. Ilu z nas może tak powiedzieć? Nasze traktowanie innych często zależy od okoliczności i naszego nastroju. Ale tutaj widzimy, że Apostoł mówi, że było to nieskazitelnie prawe i sprawiedliwe. To pokazuje, jak bardzo przesłanie Ewangelii przeniknęło zachowanie Apostoła. Nie tylko z jego strony, ale także widzi dobro w innych, „przyjęliście to, czym naprawdę jest, Bożym przesłaniem, a nie jakimś ludzkim myśleniem; i nadal jest żywą mocą wśród was, którzy w to wierzycie”. Zastanówmy się: Czy moje traktowanie innych jest nienagannie prawe i sprawiedliwe?
