Przestrzeganie zasad

Przestrzeganie zasad

Nie zadowalajmy się tylko zewnętrznym przestrzeganiem zasad wartości, ale także wewnętrznymi postawami. Zewnętrzne przestrzeganie jest ważne, bo dzięki niemu dokonujemy realnych zmian w naszym życiu. Jednak są to zmiany, które nie mają życia, bo postawy i myśli są tymi, które dają życie zewnętrznym zachowaniom. Postawy zewnętrzne pozbawione wnętrza tworzą w nas dwoistość, z którą trudno sobie poradzić, często nawet się ścierają. Ale gdy postawa wewnętrzna kieruje zewnętrznymi zachowaniami, rośnie spójność i kiełkuje szczęście.

Don Giorgio

Sobota 25 lutego

Sobota 25 lutego

Sobota po Środzie Popielcowej
Pierwsze czytanie – Izajasz 58, 9-14
Czytanie z Księgi Izajasza kontynuuje nacisk Pana na sprawiedliwość społeczną i jej związek z naszą relacją z Bogiem. Jeśli wokół nas są głodni ludzie, jeśli wokół nas są uciskani ludzie, nie możemy być obojętni. Nie możemy ich po prostu ignorować i prowadzić nasze codzienne życie i nasze codzienne modlitwy. Musimy dać chleb głodnym i ulgę uciśnionym. To prawda, że nie możemy zmienić wszystkiego. Ale róbcie to, co możecie. Ponadto, ważne jest, abyśmy utrzymywali w naszym umyśle ten nieodłączny związek pomiędzy naszą relacją z Bogiem a sprawiedliwością społeczną wokół nas. Musimy działać przeciwko niesprawiedliwości społecznej, która pochodzi z jarzma naszego systemu, z zaciśniętej pięści i niegodziwego słowa. W naszej rodzinie, w naszej społeczności, a nawet wśród naszych przyjaciół będą osoby, które cierpią z powodu naszych nieostrożnych słów, które je ranią. Niektórzy mogą cierpieć z powodu naszego uporu lub naszej zaciśniętej pięści, aby dostosować je do naszego sposobu myślenia. Zastanówmy się: Jak dużą wagę przywiązuję do sprawiedliwości społecznej wokół mnie w mojej relacji do Boga?

Piątek 24 lutego

Piątek 24 lutego

Piątek po Środzie Popielcowej
Pierwsze czytanie – Izajasza 58:1-9
Post, o który Pan prosi przez słowa Izajasza, jest rewolucyjny. Post jest przypięty do braterstwa z ubogimi i cierpiącymi. „Czyż nie jest to taki post, który mi się podoba – to Pan mówi – aby połamać niesprawiedliwe okowy i rozwiązać rzemienie jarzma, aby uwolnić uciśnionego i złamać każde jarzmo, aby dzielić swój chleb z głodnym i dać schronienie bezdomnemu ubogiemu, aby przyodziać człowieka, którego widzisz nagiego i nie odwracać się od swoich krewnych?”. Tak więc post to czynienie sprawiedliwości, post to wyzwalanie, post to dzielenie się. Post, którego chce Pan, dotyczy właśnie tych kwestii – czynienia sprawiedliwości, wyzwalania i dzielenia się. A prorok Izajasz mówi nawet o konsekwencjach tej rewolucji. „Wtedy twoje światło zabłyśnie jak świt, a twoja rana szybko się zagoi. Twoja uczciwość będzie szła przed tobą, a chwała Pana za tobą. Płaczcie, a Pan odpowie; wołajcie, a powie: 'Jestem tu'”. Będzie dużo światła w blasku ludzi wokół ciebie i rany naszego codziennego życia będą szybciej uzdrawiane. Obecność Pana będzie wokół nas, co jest najpiękniejszą rzeczywistością. Zastanówmy się: jak duża ilość czynienia sprawiedliwości, wyzwalania i dzielenia się jest w moim poście?

Czwartek, 23 lutego

Czwartek, 23 lutego

Czwartek po Środzie Popielcowej
Wspomnienie świętego Polikarpa, biskupa, męczennika
Pierwsze czytanie – Pwt 30, 15-20
„Ale jeśli twoje serce zbłądzi, jeśli odmówisz posłuszeństwa, jeśli dasz się wciągnąć w oddawanie czci innym bogom i służenie im, to mówię ci dzisiaj, na pewno zginiesz”. Nie dlatego, że Bóg tego chce, ale dlatego, że sami wybraliśmy, aby zginąć. Wybieramy!!! „’Zobaczcie, dziś stawiam przed wami życie i pomyślność, śmierć i klęskę. Jeśli będziesz przestrzegał przykazań Pana, Boga twego, które ci dziś nakazuję, jeśli będziesz kochał Pana, Boga twego i chodził jego drogami, jeśli będziesz przestrzegał jego przykazań, jego praw, jego zwyczajów, będziesz żył i wzrastał”. Wybieramy między życiem a śmiercią, pomyślnością a klęską. Kiedy jesteśmy z Panem, wybieramy życie i dobrobyt. Kiedy jesteśmy z dala od Pana, wybieramy śmierć i katastrofę. W rzeczywistości nasza wolność nie polega na wybieraniu między dobrem a złem, ale jest to stan, w którym możemy wybrać Pana w wolności. Być z Bogiem w wolności, w swobodzie. Zastanówmy się: czy nasz Wielki Post, to chwile, aby być z Panem w naszej wolności?

 

Środa 22 lutego

Środa 22 lutego

Środa Popielcowa
Pierwsze czytanie – Joel 2, 12-18
Dziś rozpoczyna się Wielki Post. Pan nas wzywa, zaprasza do bycia blisko Niego. Musimy wrócić do Niego. Musimy być blisko Niego. Nasza obecność musi być w Jego obecności. To jest prawdziwe nawrócenie. Nie chodzi o zewnętrzne obrzędy i rytuały. Chodzi o to, by wrócić do Pana żałując za wszystkie nasze braki i słabości. On jest gotów przebaczyć. Musimy przyjąć tę przebaczającą miłość, to miłosierdzie i wrócić do Jego obecności. Ponieważ On jest pełen czułości i współczucia. Jest bogaty w łaskawość. Należymy do Niego i powinniśmy należeć do Niego. Wiele razy chcemy być sobą. Więc robimy nasze plany i nasze projekty oddalając się od Jego obecności. Wielki Post jest okresem, aby powrócić do Jego obecności rezygnując z naszych planów, żałując za głupotę naszych działań i wracając do Jego obecności, aby podążać za Jego planem. On będzie się o nas troszczył. Zastanówmy się: Czy zamierzam ten Wielki Post przeżywać z planem powrotu, czy tylko zachowywać jakieś zewnętrzne obyczaje?